„Gdy znasz niebo i ziemię, zwycięstwo jest niewyczerpane.”

„Św. Paweł (…) pracował więcej niż wszyscy Apostołowie; a dlaczego? Nie po to, aby cywilizować świat, nie po to, by wygładzać oblicze społeczeństwa, nie po to, by upowszechniać wiedzę czy rozwijać umysł, czy dla jakiegokolwiek wielkiego świeckiego celu (…) Nie po to, aby całą ziemię przeobrazić w niebo, lecz po to, by niebo sprowadzić na ziemię. To właśnie było prawdziwym zwycięstwem Ewangelii (…) To sprawiało, że ludzie zostawali świętymi.”

„Rzeczą człowieka jest walczyć, a rzeczą nieba – dać zwycięstwo.”

„Gdyby istniały tylko dwa słowa, ping i pong,
i ping znaczyłoby niebo, pong ziemię?”

„Przykazanie „postępuj właściwie, choćbyś musiał poruszyć niebo i ziemię”, jest słuszne, ale tylko dopóty, dopóki niebo i ziemia nie wezmą cię za słowo.”

„Gdy tylko Wostok przebił się przez gęste warstwy atmosfery, zobaczyłem Ziemię. Patrzyłem to na niebo, to na Ziemię. Ostro rysowały się grzbiety gór, wielkie jeziora. Widać było i pola. Najpiękniejsze widowisko stanowił horyzont – jakby wymalowany wszystkimi kolorami tęczy pas oddzielający oświetloną promieniami słońca Ziemię od czarnego nieba. Widoczna była wypukłość, kulistość Ziemi.”

„Nas jak gdyby nauczono się całować w niebie i jako dzieci zesłano na ziemię w tym samym czasie, byśmy mogli na sobie wypróbować tę umiejętność.”

„Piękny jest twój wschód na horyzoncie nieba, o żywy Atonie, będący początkiem wszelkiego życia. Gdy zaświecisz na wschodnim horyzoncie nieba, to napełniasz ziemię pięknością swoją.”

„Jeśli sami nie będziemy mówić o stratach Polski w II wojnie światowej i wkładzie w zwycięstwo, to nikt się o tym nie dowie. Duch święty nie zstąpi na ziemię i nie oświeci ludzi.”

„Dlaczego Bóg nie stworzył
jednej rzeczy lub zwierzęcia,
ale zawsze więcej? – pyta i stawia tezę,
że Bóg nie tworzył, ale rozdzielał:
Ziemię od Nieba, ziemię od morza,
„potwory” morskie od ptaków.”