„Że co? Możecie mnie gnębić, ile wlezie – i tak nie zrozumiem!”

„Śmiejcie się, ile tylko możecie: to dobrze robi.”

„Może lepiej nie być wybranym. Może lepiej pić, weselić się, robić świństwa wszystkim, ile wlezie i zginąć gdzieś, w jakiejś bitwie, od strzały, co zabija tak szybko, że się nie wie o własnej śmierci?”

„Po kiego licha
To wlazło do kielicha?”

„Poza Kościołem katolickim możecie mieć wszystko, prócz zbawienia. Możecie mieć zaszczyty, możecie mieć sakramenty, możecie też śpiewać „Alleluja”, możecie odpowiadać „Amen”, możecie trzymać Ewangelię, możecie w imię Ojca i Syna i Ducha Świętego mieć i głosić wiarę, lecz nigdzie nie możecie znaleźć zbawienia, tylko w Kościele katolickim. Poza nim można mieć wszystko, tylko tej miłości, która sama daje zbawienie, poza Kościołem nie ma, bo ktokolwiek ma miłość, nie dzieli jedności.”

„Skoro wierzycie, że możecie upaść, musicie wierzyć, że możecie się podnieść.”

„Bełchatowianie mają wentyl bezpieczeństwa, który nazywa się Wlazły.”

„Wlazł kotek na płotek… i okazał się świnią.”

„Jak zagrywa Mariusz Wlazły? Zapraszam na trening…”

„Klęli przy tym na nas ile wlezie, ale używali przy tym nie pospolitego słownictwa rodem z rynsztoka, tylko starannie przemyślanych inwektyw, które obejmowały całe nasze życie, sięgały w odległą przyszłość i dotyczyły naszych krewnych oraz wszystkiego, co się z nami wiązało.”