„Jeżdżę starym jeepem, żeby nikt nie mówił, że jeżdżę BMW. Nie mogłem znieść tego BMW. BMW to same kłopoty!”

„Gdybym mógł, jeździłbym na każde zawody.”

„Po podpisaniu przeze mnie kontraktu, pamiętam, jak tata mówił Nie możesz jeździć na desce, chyba że założysz kask, a ja na to Nie!”

„Mówiło się, że tymi ogromnymi samochodami jeżdżą tylko bardzo ważni zerowcy z najwyższego szczebla władz, ale tak naprawdę to nikt dobrze nie wiedział, komu służą.”

„Dzisiejszy Sarmata kradnie samochody i robi zadymy pod dyskotekami i na meczach piłkarskich. Jego wierny pomocnik kształcący się w sarmackim fachu urywa samochodom lusterka, znaczki firmowe i zdejmuje w pięć sekund komplet kołpaków, które później sprzedaje za grosze. Towarzysz husarski, potomek zwycięzcy spod Kircholmu i Wiednia, jeździ kradzionym BMW, a jego pocztowy – zawsze wierny swemu panu, choć atakujący w drugim szeregu – też kradzionym, ale tylko volkswagenem golfem. Kontuszem Sarmaty jest błyszczący dres adidasa z trzema legendarnymi paskami zamiast pasa słuckiego. Jego futrzaną czapką z piórem – kaptur od bluzy firmy Nike.”

„No pewnie, jeździłam na desce w liceum i nadal bym jeździła, gdybym nie była ciągle w rozjazdach.”

„Ja jeżdżę, nie chodzę.”

„Całe życie jest się samemu. Zaczynasz je w samotności i kończysz w samotności. Podróżuję sam. Jak jadę z kimś, zawsze mam kłopoty. Co roku jeżdżę sam do Tajlandii. Co roku spędzam tam miesiąc, medytuję. Mam tam mistrza. Uwielbiam od czasu do czasu odciąć się od świata.”

„Jeżdżę tam, gdzie będzie krążek, a nie tam, gdzie jest.”

„Pięknie jeździ na krawędziach nart, których tu nie ma.”