„Można przywyknąć nawet do poważania własnej niegodziwości.”

„O mężczyźni i kobiety! To prawda, że kłamstwo i niegodziwość, wydają się atrakcyjne i korzystne. Lecz wyobcowują człowieka z jego własnej natury. Kończą się zaś smutkiem i złą opinią.”

„Do głupoty innych nie mogę przywyknąć. Do głupoty własnej przywykać nie muszę, bo ona mnie ani nie mierzi, ani nie boli. Jej po prostu wcale a wcale nie czuję.”

„Bywam groźny w sytuacjach, gdy zderzam się z niegodziwością.”

„Nie kocham Cię. Nigdy Cię nie kochałam i nigdy nie byłam dla ciebie dobra. Nigdy nie usiłowałam sprawić ci radości, a jednak jesteś mi równie bliski jak moje własne serce. Przywykłam do twoich słów, do tonu twojego głosu. Do myśli, które były zawsze moimi. Przywykłam do ciebie.”

„Wielka to niegodziwość, że na banicję skazujemy ludzką uczciwość.”

„Przywykłem do tego. Uciekam przez całe życie.”

„(…) człowiek taką ma już naturę, że im mniej znaczy, tym bardziej domaga się poważania.”

„Prawdę mówiąc, po jakimś czasie człowiek do tego przywykł.”

„Co źle znosisz, będziesz dobrze znosił: przywyknij tylko.”