„Wstydzilibyśmy się często swoich najpiękniejszych czynów, gdyby świat znał wszystkie pobudki, które je wydały.”

„Miłość potrzebuje swobody i czasu do wydania najpiękniejszych plonów.”

„Aby wydać debiutancką książkę, wziął kredyt hipoteczny na swój apartament w mieście. Teraz czyta te swoje, pięknie wydane strofy, w drewnianej chatce, na działce za miastem.”

„Prowadzącym powinna towarzyszyć pokora. Przy zachowaniu swojej osobowości, swojego patrzenia na świat, poczucia humoru. Nie możemy przysłaniać gości, bo to oni są bohaterami każdego wydania.”

„Świat jest jednak cholernie kruchy, kruchy jak te wydmuszki, wszystkie z wierzchu pięknie pomalowane, ale puste w środku.”

„„Świat cały wydał jęk zgrozy, stwierdzając, że jest ariański” – zauważył w IV wieku św. Hieronim. Dziś wołałby: „świat cały wydał krzyk śmierci, stwierdzając, że jest ekumeniczny”.”

„Masz tylko fujarkę w krtani, która nie chce już wydać pięknego dźwięku, a poza tym jesteś nikim.”

„Świat cały wydał jęk zgrozy, stwierdzając, że jest ariański.”

„Kto umie czytać, posiadł klucz do wielkich czynów, do nieprzeczuwanych możliwości, do upajająco pięknego, udanego i sensownego życia.”

„Smutek od ludzi pochodzący, szaleje po świecie, smutek, który od Boga pochodzi, wraca do Boga modlitwą pięknych czynów.”