„Kochać trzeba wszystkich. Lubić niekoniecznie.”

„Można się kochać, można się lubić, można się nie lubić, ale najważniejsze, żeby w ramach procesu podejmowania decyzji potrafić szczerze współpracować.”

„Przyjaciół kochamy dla ich wad, bo lubimy, gdy ktoś też ma wady.”

„Muszą lubić ze mną pracować, ale nie muszą mnie kochać.”

„Lubimy przeważnie tych, którym się nie wiedzie. Kochamy tych, którzy już nie mają szans na powodzenie.”

„Gdybyś lubił mnie choć trochę, hej,
gdybyś kochał jak nie kochasz mnie
gdybyś nie był jaki jesteś,
zechciał, tak jak nie chcesz mnie!”

„Kochać nie warto – lubić nie warto (…) Jedno co warto – to upić się warto!”

„Można kochać a nie lubić…; w takim właśnie razie miłość gorzknieje do tego stopnia, że może stać się wiekuistym nieszczęściem.”

„Wisława kochała ludzi i lubiła ich kochać. Dlatego tak wiele i tak pięknie pisała o miłości.
Kochała życie, choć była to miłość bez złudzeń. Dlatego tak wiele, tak przenikliwie pisała o śmierci.”

„Chłop [białoruski] lubił czuć silną rękę nad sobą, rozumiał się na tej polskiej „pańskości” i kochał się w niej.”