„Szykujemy ekspandery, wdech i wydech, trzy i cztery,
Dziarskość ciała, gracja, gestów plastyka
Pompująca krew do żył, dodająca rankiem sił,
Jeśli w ogóle je masz
Gimnastyka!”

„Gwendolyn, oddychaj normalnie, wdech i wydech. (…)
– Przestań. To nie do zniesienia, jaki jesteś zarozumiały.
– Przepraszam. Ale to takie… oszałamiające uczucie, wiedzieć, że z mojego powodu zapominasz o oddychaniu.”

„W tym filmie jest pełno krwi. Wydaje mi się, że w ciele są tylko cztery litry, my mieliśmy około piętnastu.”

„W żyłach złota płynie krew Abla.”

„Winniśmy zawsze mieć w podejrzeniu wymówki ciała, bo zwykło ono słabością sił usprawiedliwiać ucieczkę przed trudem.”

„Kiedy robimy wdech lub wydech, powietrze dotyka okolicy nozdrzy. Wrażliwa materia rejestruje dotyk powietrza. W tym procesie doznanie dotyku jest materią, a całkowita wiedza o tym dotyku jest umysłem. Więc nie szukajcie u innych odpowiedzi na pytanie o umysł i materię, obserwujcie wasz oddech, a dowiecie się o nich poprzez własne doświadczenie.”

„Odkąd pamiętam, krew przyprawiała mnie o mdłości. Tak jak mówienie o żyłach, jelitach czy wnętrznościach. To wszystko jest dla mnie obrzydliwe.”

„Medycyna i gimnastyka leczą ciało. Lekarstwem dla chorej duszy jest tylko filozofia.”

„Było coś, co mnie absolutnie fascynowało – specyfika zaśpiewu pieśni kościelnych. Chodziliśmy na przykład z ojcem na piesze pielgrzymki do Kalwarii. Nie było mowy, żeby Gorzkie żale śpiewać wszędzie tak samo. Każda wieś robiła to trochę inaczej. Zachodziłem w głowę, skąd na przykład w sposób całkiem naturalny brał się tryton w miejsce kwinty. Dzisiaj wiem, że to było robione na innym wdechu i wydechu.”

„Ten rap zamroził rtęć jak i krew w twoich żyłach, jeśli nie wiesz ile znaczy dla życia łakomych chwila.”