„Ale dokąd pójdę, jeśli zgubię samą siebie?”

„Moja matka mawiała: „trudno się zgubić, kiedy nie wiesz dokąd zmierzasz.””

„Dokąd mogłem uciec od siebie samego?”

„Można po drodze w górach i w życiu zgubić po kolei wszystkie złudzenia, lecz nie wolno zgubić dwóch, wydaje się sprzecznych ze sobą racji – zdrowego rozsądku, który prowadzi i marzenia, które uskrzydla.”

„Jeśli coś za sobą zostawiasz, Naomi, to nie spuszcza oczu z twoich pleców. Wolę mieć to przed sobą, żebym wiedział, dokąd to zmierza”

„W górach szukam samotności, kontaktu z naturą, tego sam na sam ze sobą, mimo że obok może iść partner. Góry to dla mnie rozmowa ze sobą. Pójdę dalej czy nie? Czy stać mnie jeszcze na to? To są przeżycia, dla których tu jestem.”

„Żywy do więzienia nie pójdę.”

„Gdzie pójdą moi żołnierze, tam i ja pójdę.”

„Te sokoły mnie zgubią.”

„Nie pójdę do piachu,
gdy ktoś mi powie: czas umierać, brachu.
Nie dam się uśpić śmierci słowom,
pójdę do grobu z podniesioną głową.”