„Porozmawiamy
o tym, kiedy już nic nie będzie
do powiedzenia. Jakbyśmy zamieszkali
w niemądrych przysłowiach. Powiesz,
o, kiedy jeszcze nic nie będzie do powiedzenia.”

„Człowiek, który nie ma nic do powiedzenia, troszczy się bardzo o to, w jakiej formie to powiedzieć.”

„Dziennikarze piszą, bo nie mają nic do powiedzenia, a mają coś do powiedzenia, ponieważ piszą.”

„Jestem facetem, nie lubię pogawędek. Powiedz, co masz do powiedzenia i odejdź.”

„Łatwo jest mówić, gdy ma się coś do powiedzenia, ale trudno jest mieć coś do powiedzenia, gdy trzeba mówić.”

„Kiedyś pisarze pisali, bo mieli coś do powiedzenia, teraz zaś piszą, żeby odkryć, czy mają coś do powiedzenia.”

„Ci, którzy nie powinni mówić, mówią. A ci, którzy mogliby nie powiedzieć, nie mają nic do powiedzenia.”

„Usiłuję pięknie wypowiedzieć to, co mam do powiedzenia, zwłaszcza wtedy, gdy nie mam nic do powiedzenia.”

„Postrach: człowiek, który nie ma nic do powiedzenia, ale nie wie o tym.”

„(…) ona ma coś do powiedzenia na ekranie.”