„Często niewinne żony małżonkowie winią,
Iże im rogi na łbie jak satyrom czynią.
Lecz każdy niech swej spyta; wiem, tak mu odpowie:
„Niech będzie róg, gdzie trzeba, nie będzie na głowie.””

„Niech Tulio martwi się o swoją żonę, bo po jego domu grasuje złodziej – medialna polemika z byłym kolegą z boiska.”

„(do kata) Czyn szybko swą powinność. (do tłumu) Umieram jako królowa, ale wolałabym umrzeć jako żona Toma [Thomasa]. Niech Bóg ulituje się nad moją duszą. Dobrzy ludzie, módlcie się za mną.”

„Niech nikt nad grobem mi nie płacze,
krom jednej mojej żony.”

„Mąż: Kto ma uszy, niechaj słucha.
Żona: A kto nie ma, niech patrzy.”

„Wiele kobiet byłoby lepszymi żonami, gdyby nie traciły one tyle czasu na uczynienie swych małżonków lepszymi mężami.”

„Trudniej rozstać się z żoną-przyjaciółką niż tylko z żoną. Małżonkowie pozbawiają się wtedy wzajemnego oparcia.”

„Kryształową postacią nie był (…) Jan III Sobieski, obsesyjnie zakochany w swej płochej i przewrotnej żonie, która przyprawiała mu rogi i obdarzyła syfilisem.”

„Niech Nadieżda Konstantinowa Krupska nie sądzi, że jeśli była żoną Lenina, to ma monopol na leninizm.”

„Jak moje dzieci złotemi swemi głowami rosną coraz wyżej w swoją stronę ukochaną, a nigdy już dla mnie niedościgłą… Więc niech rosną…”