„Długo zastanawiała się nad tym, czy go kocha, czy jedynie pożąda. Nie potrafiła odnaleźć w sobie prostej odpowiedzi. Wiedziała, że można kochać i pożądać jednocześnie, lecz wiedziała też, że nadmiar pożądania uniemożliwia prawdziwe kochanie, miłość prawdziwą.”

„Koniec końców kocha się swą żądzę, a nie to, czego się pożąda.”

„Ten, kto nie kocha Jezusa, jest niestały i pożąda nieustannie rzeczy, które nie są w stanie zaspokoić jego pragnienia.”

„Nie, nie można kochać za bardzo, zawsze kochamy za mało; bo to, co wydaje nam się nadmiarem – to może miłość siebie lub miłość miłości.”

„Że nie wiedziała, iż można kochać kogoś tak bardzo i że teraz nie potrafi z tą wiedzą żyć.”

„Chcesz wiedzieć, czy kocha? Otóż nie kocha. Gdyby kochała, nie zadawałbyś takich pytań.”

„Szczęście można odnaleźć w działaniu, a nie tylko w posiadaniu.
Jednak prawdziwe szczęście to kochać i być kochanym.”

„Jedynym szczęściem, jakie mamy na ziemi, jest kochać Boga i wiedzieć, że On nas kocha.”

„Ileż by wiedziano, wiedząc, czemu ktoś, kogo się kocha, już nie kocha.”

„Kobiety lubią, by wiedziały, że są kochane.”