„Zostaw mnie, nie kuś, nie mów, nie wołaj
Daj skołatanym myślom odpocząć już pora.”

„Nie wołam – Muzo! Daj mi skrzydła!
Zwyczajnie proszę – podaj szczudła!”

„Mordusiu, moja ty babeczko szafranowa! – Wtuliła się we mnie tak, że moja głowa zniknęła pomiędzy jej piersiami. Ha, jakież to było ciepłe i wygodne mieszkanko dla skołatanej łepetyny! – Jaki ty jesteś uczciwy i słodki. Weź go sobie, weź i nie mów o nim więcej.”

„U młodych samobójstwo jest wołaniem o pomoc, u starych jest tylko wołaniem o śmierć.”

„Kto zaś mówi, że jeszcze nie pora filozofować lub że pora już minęła, podobny jest do mówiącego, że jeszcze nie pora być szczęśliwym, a ta już przeszła.”

„"Stary członek i orzech". I na zakończenie naszego pierwszego pogromu: "Para laksa", "Pora raksa", "Pora reraska", "Pora relaksu".”

„Milcząc, wołają.”

„Scyzoryk, scyzoryk, tak na mnie wołają.”

„I wołam, ja, syn polskiej ziemi, a zarazem ja: Jan Paweł II papież, wołam z całej głębi tego tysiąclecia, wołam w przeddzień święta Zesłania, wołam wraz z wami wszystkimi: Niech zstąpi Duch Twój! Niech zstąpi Duch Twój! I odnowi oblicze ziemi. Tej ziemi!”

„Mów mi dobrze, dobrze mi mów,
łaskocz czule warkoczem ciepłych słów,
wilgotnym szeptem przytul mnie,
i mów mi dobrze, nie mów mi źle.”