„Uwolniłam się wreszcie od wszystkich ludzi, którzy klepali mnie po plecach i kopali po nerkach.”

„(…) leżąc w łóżku i nie mogąc się ruszyć przekonałem się, że w życiu nie ma sentymentów. Gdy jesteś na topie, masz wielu fanów i przyjaciół, każdy chce twój autograf, każdy klepie cię po plecach. Gdy idzie gorzej, ludzie o tobie zapominają. Ale to normalne, każdy ma swoje problemy i swoje życie.”

„Nie należę do pań, które się klepie po pupie.”

„Więc dla ludzi poupychanych w blokach z betonowych płyt:
Ja tez tam byłem z rodziną klepałem biedę,
lecz nigdy nie było we mnie zawiści dla tych, którym wiodło się lepiej.”

„Działacz. On w naszym imieniu klepie po ramieniu.”

„Świat jest mały; czy dlatego należy uwolnić go od wielkich ludzi?”

„Kler, nie mniej ni klasa kapitalistyczna, żyje na plecach ludu, ciągnie korzyści z degradacji, ignorancji i ucisku ludu.”

„Jakiś czas temu powiedziałem, że żaden polski klub nie zagra w Lidze Mistrzów przez najbliższe 10 lat. Po tych słowach ludzie „kopali” mnie bez przerwy. Rzadko wraca się do sytuacji, w których drugi człowiek ma rację.”

„Ty sam się zewsząd czynisz wygnańcem, jesteś z tego rodzaju ludzi, po których plecach wszyscy się wspinają i którzy stworzeni są na drabiny.”

„Być może w świecie ślepców wszystko będzie wreszcie prawdziwe (…), Ludzie zaczną wreszcie być sobą, ponieważ nikt nie będzie się im przyglądał.”