„Jeżeli jakaś dziewczyna zakocha się we mnie, od razu umiem to zauważyć.”

„Zakochałem się tylko dwa razy. Raz, gdy spojrzałem w lustro, raz w butelce piwa.”

„Latanie… jest jak pierwsza miłość. Jak zakochanie. Nie umiałem znaleźć porównania, dopóki cię nie spotkałem.”

„Z początku niby nic, taka sobie dupa. Dopiero potem, kiedy spotykałem ją na korytarzu, na przerwach, to zauważyłem, że jest ładna. Czesia. Czesława. Takie sobie imię, jak na dziewczynę.”

„Nadzieje zakochanych podobne są do krasomówstwa dawnych sofistów: umieją mówić wszystko i potrafią wywrócić wszystkie swoje dowody.”

„Ujawniono dokumenty,
że w Krośnie przed rokiem
dwóch prawdziwych świętych
stało nad Wisłokiem.

Ozdabiały święte główki
aureole kolorowe,
pewien rolnik z Turaszówki
słyszał ich rozmowę.

Mówi święty Idzi
do świętego Rocha:
,, Koń jaki jest, nie każdy widzi,
kiedy się zakocha.

Takie rzeczy się zdarzały,
mój święty kolego,
że jedziesz na białym,
a widzą czarnego.

I od razu dramat wielki,
i opuści cię dziewczyna,
nie zrozumiesz bez butelki
węgierskiego wina.

Mówi święty Idzi
do świętego Rocha:
,, Koń jaki jest, nie każdy widzi,
kiedy się zakocha.

Ujawniono dokumenty,
że w Krośnie przed rokiem
dwóch prawdziwych świętych
stało nad Wisłokiem.

Jeden święty miał kalosze,
drugi trampki ciut za duże,
jeden na siatkówkę poszedł,
a drugi na żużel.

Mówi święty Idzi
do świętego Rocha:
,, Koń jaki jest, nie każdy widzi,
kiedy się zakocha.”

„Po kilku latach wspólnego bycia razem, mieszkania, ciągle o nim marzę. Zakochanie jest w wyobraźni, więc tylko w myślach, nie naprawdę?”

„Marta: Wiecie co? Otarła się o moją rękę.
Dziewczyna pracująca na poczcie: Nie zauważyłam.
Pućka: Otarła się?
Marta: No pewnie! Jeszcze zapach został.
Dziewczyna pracująca na poczcie: Ja nie czuję.
Marta: Bo katar masz. Lepiej sobie nos wytrzyj.
Pućka: Ja czuję. Pięknie pachnie.”

„Byliśmy z mężem nieprzytomni z zakochania i bycia razem, więc nie mogliśmy razem grać. Tak się denerwowaliśmy za siebie, że jemu trzęsły się ręce, a mnie głos drżał jak u kozy…”

„Patrząc z perspektywy dotychczasowego życia, zauważyłem, że wygrane zazwyczaj towarzyszą przegranym. Zanim wreszcie nauczyłem się jeździć na rowerze, upadałem wiele razy. Nigdy nie spotkałem nikogo, kto grając w golfa, nie straciłby piłeczki. Nie znam też nikogo, kto nigdy nie zakochałby się bez wzajemności. Nigdy też nie spotkałem nikogo, kto jest bogaty i nie zdarzyło mu się stracić pieniędzy.”