„Sycząc jak wąż, wśród pól, pociąg pełznie
na badylach watę dym wiesza,
nad strumieniem płaczka – wierzba pochylona,
jak przed lustrem bujne liście czesze.”

„Wąż i kura dwa bratanki, kurze wąż pożyczył szklanki.”

„Wąż miał rację. Nie może być raju tam, gdzie nie ma miłości.”

„Ten wąż jest facetem! Tak, jest facetem, bo od razu wie gdzie iść!”

„Życie zawiera się między strumieniem świadomości a rynsztokiem głupoty.”

„Spojrzała na list w mojej ręce. Na szczęście nie wylała się na niego kawa. Pochyliła się nad nim.
– Elisabeth Nicolet to była wspaniała kobieta. Oddana Bogu. Taka czysta. Taka skromna.
Gdyby litery listu Elisabeth mogły przemówić, to powtórzyłyby to za nią.”

„Kriegsgefangenpost – to brzmi jak tajemnica,
Kriegsgefangenpost – to pociągów daleki świat,
Kriegsgefangenpost – to twój dom, numer, ulica,
Kriegsgefangenpost – to czekanie na twój list.
Krieg, rozumiesz, to wojna,
Gefangene – jeniec – to ja…”

„Indie kojarzyły mi się z wężami, słoniami i dżunglą, ale nawet dokładnie nie wiedziałam, gdzie to jest.”

„Nawet najbardziej jadowity wąż ulegnie, gdy zaatakuje go tysiąc mrówek.”

„Błyskawiczny pociąg zmysłów – to jeszcze nie ekstra pociąg miłości.”