„Im dobitniej uświadamiamy sobie kruchość, nicość i zakrawający na marzenie senne status wszystkich rzeczy, tym wyraźniej jesteśmy też świadomi wieczności swej wewnętrznej istoty. Właściwie bowiem tylko w opozycji do niej poznaje się ów status rzeczy; tak jak szybkie płynięcie statku postrzegamy tylko w odniesieniu do stałego lądu, nie zaś patrząc na sam statek.”

— Arthur Schopenhauer

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 18 stycznia 2019. Historia

Tematy

postrzeganie , odniesienie , status , rzeczy , statek , istota , wewnętrzny , stały , opozycja , poznawać , nicość , ląd , marzenie

Arthur Schopenhauer 97

filozof niemiecki 1788–1860

Podobne cytaty

„Stojący w porcie statek jest bezpieczny, ale statków nie buduje się po to aby stały w portach.”

Grace Hopper (1906–1992) amerykańska pionierka informatyki

A ship in port is safe; but that is not what ships are built for. (ang.)

„Z miłością jest jak z wyprawą statkiem: najpierw go budujemy, potem płyniemy nim przez ocean i marzymy, żeby dopaść w końcu swojego lądu. A kiedy to się uda, chcemy go poznać i nauczyć się w nim funkcjonować. I to jest właśnie odkrycie miłości. Wspaniale, gdy już na tym lądzie jesteśmy, ale przed nami jeszcze wiele przygód z miłością.”

Bartłomiej Kasprzykowski (1977) polski aktor

Źródło: Aleksandra Szarłat, Bartek Kasprzykowski – Moje motto? Kochać!, gala.pl, 20 lutego 2013 http://www.gala.pl/gwiazdy/wywiady/zobacz/viewpointer/2/artykul/bartek-kasprzykowski-moje-motto-kochac.html

„Okrętowy Trubadur: „Bum tralalala, chlapie fala, po głębinie statek płynie””

Janusz Christa Kajko i Kokosz

Kajko i Kokosz

„(…) na przykład Andrzej Wajda koniecznie chciał wiedzieć dokąd ten statek płynie.”

Marek Piwowski (1935) polski reżyser i scenarzysta

o tym, że środowisko filmowe chłodno przyjęło film Rejs.
Źródło: Dokąd ten statek płynie? Piwowski na 40-lecie „Rejsu”, Stopklatka, 18 października 2010 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=70339

„Wrócę przez Neapol, skąd wyjechałem, i w ten sam sposób – statkiem.”

Wiktor Emanuel di Savoia-Carignano (1937)

w 1946 opuścił Włochy na pokładzie krążownika marynarki włoskiej.
Źródło: Tadeusz Pasierbiński, Monarchie świata. Poczet rodów królewskich i książęcych, wyd. Iskry, Warszawa, 2002, ISBN 83-207-1705-1, s. 327.