„Codziennie szukam siebie
ja obcy sobie człowiek
uległy barwom
dźwiękom
ciszy”

„Nie ma sposobu zatrzymania dźwięku, posiadania dźwięku. Mogę zatrzymać pracę kamery filmowej pokazywać na ekranie jedno ujęcie. Zatrzymując ruch dźwięku, nie mam niczego – jedynie ciszę (…).”

„Diabeł goni za hałasem, Chrystus szuka ciszy.”

„Muzyka jest dla mnie jak narkotyk: codziennie muszę zażyć odpowiednią dawkę dźwięków… Bez tego w moim mózgu po prostu coś nie zaskakuje.”

„Nie na moich wargach szukaj twoich ust,
obcego – nie przed bramą,
nie w oku – łzy.”

„Przykre to widowisko, patrzeć jak daleko pójdą dewiacje ludzkiego umysłu, skoro tylko ulegnie się duchowi nowinkarstwa; gdy człowiek – nie bacząc na przestrogi apostołów – zaczyna żądać więcej wiedzy, niż mu jej potrzeba i gdy – pewny siebie – szuka prawdy poza Kościołem, zamiast w Kościele, gdzie znajduje się ją pozbawioną choćby cienia błędu.”

„Panie prezydencie
i proszę, w obcych progach
przyjaciół trzeba szukać,
a nie w każdym wroga.”

„Człowiek wybiera samotność jedynie wtedy, gdy jest w zupełnej harmonii z samym sobą albo też, gdy czuje, że wszyscy ludzie są mu tak obcy, że nawet w tłumie, nawet wśród bliskich czuje się w głębi duszy samotny, zdany na samego siebie.”

„Po co szukamy radości, kiedy mamy ją obok siebie?
Po co szukamy szczęścia, kiedy mamy je obok siebie?”

„Jak to jest? Być zdanym na siebie, jak zupełny obcy, jak staczający się głaz?”