„Ciemności. Zabierz Mnie stąd. I Ciemność tak właśnie zrobiła.”

„Czy boisz się ciemności?”

„Opowieść była jak ciemność, która eksploduje, ciemność, która zapada po wybuchu, a jej piękno było jak poświata tlących się węgielków dających tylko tyle światła, ile trzeba, aby się zorientować, jak nieprzeniknione ciemności panują wokoło.”

„Wielki skok w ciemność.”

„Ciemność jest cierpieniem umysłu.”

„Już cię nic nie oświeci
Może jeszcze ciemność.”

„Wszechpróżnię zalegała ciemność.”

„Czas bierze wszystko – czy ci się to podoba czy nie. Czas bierze wszystko, a na końcu jest tylko ciemność. Czasami w tych ciemnościach spotykamy innych albo ich tam gubimy.”

„Po hitlerowskich ciemnościach przeżyłem w dawnej Czechosłowacji ciemności stalinowskie. Pocieszałem się, że ich źródłem nie były ciemne siły w narodzie, lecz że przyszły one z zewnątrz.”

„Musi być dosyć światła, żeby przy nim widzieć ciemność.”