„Od śmierci mojej żony Hani żadnej kobiecie nie powiedziałem słowa „kocham”. Pomyślałem sobie, że jeśli się zdarzy, to będzie ostatnia miłość mego życia. I właśnie do przystani „miłość” zawinąłem z Edytą.”

„Uważam, że silna kobieta może być silniejsza od mężczyzny, szczególnie jeśli zdarzy się, że w jej sercu jest miłość. Wydaje mi się, że kochająca kobieta jest niezniszczalna.”

„Czy umarłych nie można kochać? Czy miłość jest słabsza od śmierci? Czy miłość nie zasługuje na nieśmiertelność?”

„Nigdy mu nie powiedziałam, że go kocham i nigdy mu tego nie powiem, (…) moja miłość należy tylko do mnie, to jest tylko moja miłość.”

„My nie kochamy się – my tylko wytwarzamy miłość między sobą.”

„Pamiętaj także o tym, że kochałam i że to miłość skazała mnie na śmierć.”

„U kobiet miłość jest równie często córką, jak matką zazdrości. Kobieta żyje wtedy tylko, kiedy kocha: odnajduje siebie, gdy się w jakimś mężczyźnie zagubi. Wzbudzać miłość to nieustanne zajęcie kobiet.”

„Ponad wszystko kochałem dwie rzeczy: wolność i spokój. To one doprowadziły mnie do mego celu. Aby być wolnym, nie chciałem mieć żony, aby mieć spokój, uciekłem od świata i dotarłem do przystani religii.”

„W życiu kobiety pierwszeństwo ma zawsze miłość do dzieci lub mężczyzny. Jeśli go nie kocha, to już zagłosowała przeciw niemu.”

„Kobieta, jeśli nawet nie kocha, jest wdzięczna za miłość, którą ją obdarzają.”