„Człowiek jest istotą, która przekracza – w pragnieniu i poszukiwaniu – całość rzeczywistości.”

„Człowiek to istota, która zmienia przeczucia w rzeczywistość.”

„Człowiek jest istotą śmiertelną i prędzej czy później jego poszukiwania muszą z konieczności zostać przerwane.”

„Pragnienia mają tylko początek, nie mają zaś końca. Nie mogą się więc spełniać w całości.”

„Wolnomularstwo zajmuje się poszukiwaniem i budowaniem całości z różnorodności.”

„W moim osobistym głębokim przekonaniu człowiek wyzwala się od samotności i śmierci, jeśli przekracza małość swojego kruchego „ja”. Przez społeczeństwo, przez twórczy udział w rzeczywistości ludzkiej człowiek niejako wrasta w rzeczywistość powszechną, w jedność przyrody.”

„Najpiękniejszą rzeczywistością jest pragnienie.”

„od czasu do czasu
musimy znów złapać
całość języka
w poszukiwaniu
lepszych pragnień.
Gdybyśmy tylko mogli
wyobrazić sobie lepszy tor
lotu; dostajemy
to, czego nam trzeba.
I spójrz, jaki piękny staje się
alfabet, kiedy mości się
w nim przypadkowość”

„Tam, gdzie świat czyni się obrazem, byt w całości zakłada się jako coś, na co człowiek się nastawia i co chce zatem pozwać przed siebie, mieć przed sobą. Światoobraz w rozumieniu istotnym nie oznacza więc obrazu świata, lecz świat pojmowany jako obraz. W tym ujęciu byt w całości bytuje dopiero i tylko o tyle, o ile postanawia go człowiek, który przedstawia i dostawia, wytwarza. Tam, gdzie powstaje światoobraz, zapada istotna decyzja o bycie w całości. Bycia bytu poszukuje się i znajduje się je w tym, że jest on przedstawiany. (…) To nie światoobraz zmienia się z niegdyś średniowiecznego w nowożytny, to sam fakt, że świat staje się obrazem, znamionuje istotę nowożytności.”

„Pragnienie cudu jest najwyższą niezgodą na rzeczywistość.”