„Ja nie umiem żyć bez teatru, co do tego nie ma wątpliwości, ale też trudno mi podporządkować się logice świata tworzonego przez reżyserów, kiedy go do końca nie akceptuję. Przeżywam wtedy tortury straty czasu, rozdwojenie tożsamości. Dlatego w teatrze ciągle czuję się na wylocie.”

— Joanna Szczepkowska

Inne wypowiedzi
Źródło: „Rzeczpospolita”, 25 października 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/anmbg.htm

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 4 czerwca 2021. Historia

Tematy

nie żyje , strata , czas , reżyser , logika , tworzyć , wątpliwość , tortura , teatr , tożsamość

Joanna Szczepkowska Fotografia

Joanna Szczepkowska 79

aktorka polska 1953

Podobne cytaty

„Teatr jest ciągle tym miejscem, gdzie bywa się artystą. W kinie artystą jest reżyser, a aktor to lepiej lub gorzej sfotografowany przedmiot. Dlatego właśnie teatr daje mi najwięcej satysfakcji.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: „Słowo Ludu”, 3 lipca 1998

„Czasem muszę odetchnąć od teatru, zetknąć się z prawdziwym życiem, bo przychodzi czas, kiedy męczy mnie ciągłe tworzenie iluzji. Teatr jest fantastyczny, ale zgodnie z tym, co powiedział Władysław Gomułka, który raz w życiu był w teatrze – „to takie bujdy.””

Joanna Szczepkowska (1953) aktorka polska

W tym wypadku miał rację
Inne wypowiedzi
Źródło: „Gala” nr 20, 12 maja 2008 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/55636.html

„Jeśli chodzi o adaptację literatury w teatrze, reżyser jest tłumaczem, który musi przełożyć sens książki na logikę scenicznego świata, zachowując jednocześnie własny głos. Poza wieloma środkami wyrazu, teatr posiada ten najważniejszy, który pokazuje i opisuje wewnętrzny świat: mowę ludzkiego ciała.”

Mariusz Sieniewicz (1972) polski prozaik i felietonista

Źródło: „Gazeta Olsztyńska”, 2 września 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/njpr.htm

„Twierdzę megalomańsko, że umiem robić spektakle telewizyjne, nie boję się telewizji. Natomiast teatru ciągle się uczę, nie mam gotowych rozwiązań, nie mogę powiedzieć o sobie, że jestem reżyserem, który ma własny styl teatralny.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: „Gazeta Wyborcza Stołeczna”, 2 kwietnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/roin.htm

„Teatr jest wyznacznikiem formy i wszystko zależy od widza, i dlatego aktorzy trzymają się teatru. Poza teatrem nie mają tej frajdy współtworzenia z widzem w czasie teraźniejszym.”

Jan Englert (1943) aktor polski

Źródło: Mirosław Kwiatkowski, Co wieczór z innym widzem, „Kurier Szczeciński” nr 131, 8–10 lipca 2011 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/120784.html

„W powieść wchodzimy jak w film, poezję przeżywamy. A każdy dramat domaga się wystawienia w teatrze, choćby dlatego, że didaskalia napisane sto lat temu narzucają nam świat, którego już nie ma, teatr, którego już nie ma (…).”

Anna Augustynowicz (1959)

Źródło: „Rzeczpospolita”, 11 grudnia 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/bycczy.htm

„Tak naprawdę Teatr TV ciągle ewoluuje, jest to forma znajdująca się w ciągłym ruchu. (…) zaczynał on funkcjonować 40 lat temu jako teatr, pierwsze kilkadziesiąt spektakli to były widowiska sfilmowane na deskach scenicznych. Zresztą przez wiele lat to był teatr fotografowany w studiu, a telewizja była tylko jego medium, wymogiem technicznym. Z czasem Teatr TV zaczął coraz bardziej zmierzać w stronę filmu telewizyjnego i tak to wygląda dziś. Stan taki wynika z kilku powodów: coraz większej liczby filmów w ramówce telewizji, realizacji spektakli Teatru TV na taśmie filmowej czy reżyserowania widowisk przez twórców związanych z filmem, co kiedyś było nie do pomyślenia. Na ten proces wielu narzeka, bo naturalizm filmu i umowność teatru bardzo trudno ze sobą połączyć. Czasem jest to robione na siłę, powstaje rażąco dosłowny teatr albo sztuczne kino. Jednak równie często efekt jest bardzo dobry; chociażby dlatego, że pojawia się coraz więcej tekstów pisanych specjalnie dla Teatru TV.”

Tadeusz Nyczek (1946) polski krytyk literacki, teatralny i plastyczny

Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Trójmiasto, 31 maja 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/czytc.htm

„Polski system teatralny jest dość niezdrowo przechylony w naszą, reżyserów, stronę. To niby normalna sprawa, na całym świecie rozmawia się o teatrze przez pryzmat reżyserów, ale w polskim teatrze jest to zbyt mocne. Dostrzegam brak odpowiedzialności reżyserów za to, co dzieje się w teatrach, w organizacji życia teatralnego, brak świadomości konsekwencji działań i wyborów, wreszcie rodzaj bezkarności, z jaką wchodzimy do teatrów…”

Jan Klata (1973) polski reżyser i dramaturg

Źródło: Tomasz Cyz, Jest z czym powalczyć http://www.dwutygodnik.com/artykul/3797/, Dwutygodnik.com nr 87/2012.

„Żeby tworzyć teatr, trzeba przede wszystkim chcieć (…).”

Kinga Kaczor (1981)

Źródło: Iza Mikrut, gazeta festiwalowa „Sztajgerowy Cajtung”, 9 sierpnia 2011 http://www.teatry.art.pl/n/czytaj/30753

„Chciałbym wyjaśnić, ze najbardziej interesuje mnie kameralny 'teatr aktora', teatr, w którym reżyser pozostaje na uboczu, niedostrzegalny. Zdecydowanie rażą mnie widowiska (w teatrze, filmie, telewizji), w których działanie reżysera jest nazbyt widoczne.”

Jerzy Antczak (1929) polski reżyser

Źródło: wywiad Elżbiety Smoleń-Wasilewskiej, „Film” 38/1968

Pokrewne tematy