„Nie ma już czegoś takiego jak klasyczna inscenizacja. Telewizja, film narzuciły kompletnie inny sposób montowania przedstawień. Reżyser wie, że może sobie teraz pozwolić np. na symultaniczną narrację. Widz jest przyzwyczajony do skrótu myślowego. Zawsze protestuję tylko przeciwko jednej formie teatru, która jest dla mnie jego zaprzeczeniem, tzn. próbą odzwierciedlenia na scenie rzeczywistości w skali 1:1. Teatr ma tworzyć nową rzeczywistość w oparciu o świat, który nas otacza.”

—  Jan Englert

Źródło: Bartosz Bator, Teatr Narodowy to nie tylko artystyczne przedstawienie oparte na rzemiośle, „Dziennik” nr 272, 22 listopada 2008 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/62572,druk.html

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 4 czerwca 2021. Historia
Tematy
na zawsze , świat , rzeczywistość , telewizja , film , scena , pozwolenie , inny , pozwolić , klasyczny , otaczać , inscenizacja , reżyser , przyzwyczajenie , montowanie , tworzyć , narracja , widz , odzwierciedlenie , teatr
Jan Englert Fotografia
Jan Englert 104
aktor polski 1943

Podobne cytaty

„Często pamięć, do której odwoływać się będą reżyserzy, będzie pamięcią samego Starego Teatru, z jego klasycznymi inscenizacjami, scenografiami, rolami.”

Anna R. Burzyńska (1979)

Źródło: Tradycja i profanacja, „Dialog”, nr 12, grudzień 2012 http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/153870.html

„Siedząca w fotelach publiczność, też, podobnie jak aktorzy, jak teatr, jest nośnikiem pewnych treści. Przychodząc do teatru przynosi ze sobą rzeczywistość pozateatralną. I te dwie rzeczywistości – sceniczna, przekazywana przez aktorów, czyli przez postaci i rzeczywistość publiczności, ta pozateatralna (…) – wchodzą ze sobą w związek, który nazywa się interakcją. I w tym momencie następuje świadome lub podświadome przyjmowanie przez widzów rzeczywistości przedstawionej. Inną rzeczą jest, czy publiczność się z tą rzeczywistością przedstawioną identyfikuje czy też nie, ale ją przyjmuje i już z samego tego faktu, że siedzi na widowni i jest, jakby powiedział Wyspiański: „przytomna grze na scenie.””

Temida Stankiewicz-Podhorecka (1946)

Źródło: Wykład „O kondycji współczesnego teatru”, WSKSiM, Toruń 30 marca 2011.

Artur Żmijewski (aktor) Fotografia

„Film nigdy nie jest odzwierciedleniem rzeczywistości. To jest zawsze wariacja na temat.”

Artur Żmijewski (aktor) (1966) polski aktor

Źródło: Rozmowy w toku

„Uważam, że teatr telewizji to cudowna forma dla wszystkich chyba, bo i widzom, którzy z założenia wolą telewizję, obejrzenie spektaklu w telewizji przychodzi łatwiej, niż wybranie się do teatru. Z drugiej strony, ponieważ teatr telewizji nie jest teatrem akcji, widzowie nie są tak epatowani przemocą, bo teatr pokazuje całkiem inny świat. Myślę, że część osób, która przekona się do teatru telewizji, chętniej przyjdzie do normalnego teatru. Teatr telewizyjny łagodnie przeprowadza widza filmowego do teatru i jest jakby etapem pośrednim.”

Violetta Smolińska (1967)

Źródło: „Dziennik Teatralny”, 29 marca 2004 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/skrzydelkaa.htm

Andrzej Dziuk Fotografia

„Kiedy zakładaliśmy ten teatr był właśnie taki czas, że artysta zaczął pogardzać widzem. Równocześnie deklarując pięknie, że bez widza nie ma teatru. Ale to się nie przekładało na rzeczywistość. Uznaliśmy z przyjaciółmi, że chcemy stworzyć taką przestrzeń, w której widz dobrze by się czuł.”

Andrzej Dziuk (1954)

Źródło: „Gazeta Wyborcza – Trójmiasto”, 8 listopada 2002

„Lubię Teatr z każdej strony: z widowni i ze sceny, lubię patrzeć jak aktorzy zmagają się z rolą, jak tworzą nowe rzeczywistości i sama lubię kreować nowe postaci. Teatr to dla mnie miejsce w którym można nieść posłannictwo.”

Irena Adamiak (1962)

Źródło: Z Ireną Adamiak o rozterkach artysty, matki, elblążanki..., info.elblag.pl, 16 marca 2009 http://www.info.elblag.pl/12,13876,Z-Irena-Adamiak-o-rozterkach-artysty-matki-elblazanki.html#ixzz27sHn8s1s

„(…) teatr powinien odnosić się do tego, co dzieje się za oknem. Wszystkie przedstawienia, które dotąd robiłem, odnosiły się do rzeczywistości. Teatr jest po to, by rozmawiać z widzami, stawiać im pytania.”

Paweł Kamza (1963)

Źródło: „Głos Wielkopolski” 2006, nr 285

Karolina Gruszka Fotografia

„Myślę, że pogubiliśmy się, jakim językiem opowiadać w teatrze historie. Dziś w naszej rzeczywistości obowiązuje język telewizji, szybkiego montażu, migawkowych informacji, a teatr niebezpiecznie zaczął go imitować. Wiele przedstawień przypomina telenowele, a moim zdaniem to jest błąd. Teatr przecież operuje pewną umownością, metaforą, z której trzeba uczynić atut. Tego w innych mediach nie da się uzyskać.”

Karolina Gruszka (1980) aktorka polska

Źródło: „Przegląd” 28/06, 13 lipca 2006 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/zwpw.htm

Janusz Nowicki Fotografia

„Przy całym szacunku dla filmu i telewizji istotę zawodu aktora określa teatr. Granie na scenie jest otwieraniem wyobraźni widza. To proces właściwie nieskończony, choć nawet najlepszy artysta jest ograniczony warunkami stwarzanymi mu przez reżysera.”

Janusz Nowicki (1943)

Źródło: „Rzeczpospolita”, 20 lipca 2007 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/wser.htm

„Teatr nie może ignorować rzeczywistości, modę może.”

Maciej Englert (1946) polski aktor i reżyser teatralny

Źródło: „Dziennik”, 9 sierpnia 2008 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/tnzs.htm

Pokrewne tematy