„A przecież kochałam tak mocno, że byłam gotowa umrzeć dla idei.”

„Jeśli człowiek nie ma sprawy, za którą byłby gotowy umrzeć, to tak naprawdę nie ma po co żyć.”

„Nie szukaj świata, kochaj i… bądź zdrowa…
A za umarłych módl się – po weselu.”

„Jeśli człowiek nie odkrył czegoś, za co jest gotowy umrzeć, nie jest zdolny do życia.”

„Jeśli nie jesteś gotowy umrzeć za wolność, wyrzuć to słowo ze swojego słownika.”

„Miałam bardzo kochanego dziadka. Umarł, kiedy miałam piętnaście lat. A zaraz potem babcia stwierdziła, że skoro on nie żyje, to ona też nie chce. Moi rodzice próbowali jej tłumaczyć, że jeszcze my jesteśmy, że ją kochamy, ale nie słuchała. Położyła się i rzeczywiście umarła.(…)
– (…) Pani babcia chciała umrzeć i umarła. Ja nie chcę umrzeć, ale też umrę.”

„Nie chciałabym, żeby bolało, gdy się umiera. Natomiast mocno wierzę w życie pozagrobowe. Ktoś kiedyś powiedział, że tych znajomych, którzy umarli, jest coraz więcej. I przecież oni tam czekają na nas. Spotkanie jest tylko kwestią czasu. Ale chciałabym jeszcze pożyć.”

„Kto chce kochać ludzi, musi mocno nienawidzić to, co ich zniewala.”

„Nie chciałam umrzeć, jedynie prowokowałam śmierć. Nie otrułam się. Bóg umiera jeśli go nie kochamy, ale ja nie umarłam, choć nikt mnie nie kochał.”

„Ktoś kto kocha, nie jest tym, co umrze.”