„Aforyzm? – Trochę ognia bez płomienia. Zrozumiałe, że nikt nie chce się przy nim grzać.”

„Aforyzm to takie oczywiste stwierdzenie, na które nikt wcześniej nie wpadł.”

„Mój dobrodzieju, Baśka mi miła,
Tutaj nie grzeje, tam by chłodziła.
Co mi po piekle w ogniach się smażyć,
Gdyby mi nie miał kto jeść uwarzyć?”

„Starożytni filozofowie porównywali duszę ludzką do ognia.
i słusznie: jak ogień nie tylko świeci, ale i grzeje,
tak i dusza ludzka niekiedy świecić wiedzą powinna,
lecz i promieniować w otoczeniu ciepłem uczucia.”

„Trochę ognia, trochę lodu czyni miłość trwałą.”

„Lunęło na nas światło. Bo na nas były skierowane reflektory, na pociąg. Otworzyły się drzwi wagonów i zobaczyliśmy ogromne płomienie ognia znad jakichś kominów. I niesamowity duszący smród. Nie wiedzieliśmy, że palą się ludzie.”

„Grzeję się myślami o tobie”

„Jesień to czas rozkładu, myśli Malin. Cały świat jest zgniły, czeka, aż otoczy go chłód zimy. Równocześnie barwy jesieni to barwy ognia, ale to zimny ogień, który potrafią kochać tylko zimnokrwiste zwierzęta, tylko one potrafią się nim cieszyć. W pięknie jesieni, w płomieniach liści kryje się jedynie obietnica, że wszystko będzie jeszcze gorzej.”

„Bez względu na to, jak bardzo rozgrzany jest niedopałek, wyjęty z ognia, szybko gaśnie. Bez względu na to, jak bardzo mądry może być człowiek, będąc daleko od swoich bliskich, nigdy nie zdoła zachować swojego ciepła i płomienia swojej miłości.”

„W nauce próbujemy w sposób zrozumiały dla wszystkich opowiedzieć o tym, o czym nikt wcześniej nie miał pojęcia. W poezji – wręcz przeciwnie.”