„Zegar – przyrząd, dzięki któremu wiemy, kiedy wyjść, by spóźnić się na umówione spotkanie.”

„Zegary są przeświadczone, że dzięki nim istnieje czas.”

„Dlaczego zsikałaś się w majtki? Byłam spóźniona i nie poszłam do toalety przed wyjściem na scenę. To było takie okropne, ale trudno – zdarzyło się.”

„Ten przyrząd, który służy do pomiaru sytuacji koalicyjno-rządowej, się nazywa syfmiarka. Wcale się nie ma z czego śmiać – jaka sytuacja, taki przyrząd.(…) Jednostką miary tego przyrządu jest jeden (…) kiłamietr. No nareszcie wiadomo, skąd licencja.”

„Cóż, spotkał się ostry chłopak z Kaszub z ostrym chłopakiem z polskiej wsi i wyszło tak jak wyszło.”

„Sam widziałeś, jak się szarpałem i urabiałem sobie tyłek, żeby wyjść z twarzą, ale sam wiesz, że to się nie liczy, bo obaj wiemy, co to czas… jak go spowalniać.”

„Mogłabym wyjść za mąż, gdyby nie dziecko. A tak on długo nie pożyje, bo spotka go to samo, co reszta Cottonów.”

„Zegar odmierza godziny głupstwa, ale mądrości nie mierzą zegary.”

„Kolejarze podnieśli mnie więc do góry i próbowali przepchnąć przez drzwi. Wózek się zaklinował… Wisiałem w powietrzu czerwony ze wstydu i nerwów. Pociąg nie ruszał. Pasażerowie nerwowo biegali dookoła i pytali, co się dzieje. Każdy przecież jedzie do stolicy na umówione spotkanie, musi coś załatwić, nie może się spóźnić. (…) Zastanawiam się, ile osób na wózkach znalazło się w takiej sytuacji jak ja. Ile musiały znieść upokorzenia, bo kupiły bilet i chciały gdzieś dotrzeć. Ja dojechałem, bo jestem posłem. Gdybym nie miał mandatu, pewnie zostałbym na peronie i czekał na pociąg z szerszymi drzwiami.”

„Ważne jest dla mnie, że poprzez swoje wiersze dotarłem do pewnych osób, do których z pewnością nigdy w życiu bym nie trafił. Dzięki pisaniu poznałem mnóstwo ludzi, z którymi nigdy bym się nie spotkał nie zaprzyjaźnił. Byłoby to pewnie niemożliwe, gdybym mówił tylko językiem „kościelnym.””