„To niezwykłe, jak można kłamać, przyznając sobie rację.”

„Po ośmiu latach nieskutecznych, choć krwawych, prześladowań następca Dioklecjana Galeriusz w 311 r. ogłosił edykt tolerancyjny, przyznając się do porażki. Jeśli nie pamiętamy o tym geście, to nie tylko z racji tego, że miał miejsce późno (…). Rola Konstantyna w dziejach chrześcijaństwa polega nie na zahamowaniu prześladowań, ale na przyjęciu wiary w Chrystusa i opiece, jaką otoczył Kościół.”

„W toku dyskusji publicznej pytania w rodzaju „Ile Polski w konkordacie?” czy wręcz stwierdzenia takie jak „konkordat kościelnych przywilejów” wskazują na niedopuszczalne, sprzeczne z polską racją stanu odstępstwo od zasady równości stron. Nie można bowiem godzić się na ratyfikację dokumentu, który pomija interesy naszego państwa, przyznając jednocześnie stronie kościelnej uprawnienia stojące nierzadko w sprzeczności z polskim systemem prawnym.”

„Nie masz racji mówiąc, że ktoś nie ma racji. Prawie każdy ma rację – z tym tylko, że racja jednych jest prawdziwa, innych fałszywa.”

„Kobieta łatwiej przyzna, że nie ma racji, gdy ma rację, niż gdy jej nie ma.”

„Racja nie ogłoszona światu pozostaje przecież racją.”

„Każdy człowiek ma jakąś rację, tylko nie każda racja wychodzi na zdrowie.”

„Poprzeć rację innego narodu, znaczy uczynić się wasalem jego racji.”

„Jeśli sądzisz, że potrafisz to masz rację. Jeśli sądzisz, że nie potrafisz – również masz rację.”

„Teraz tylko myślę żeby mnie się coś nie stało. I mam rację. Ten kto się boi o siebie, zawsze ma rację!”