„Komunikować to 'czynić wspólnym' (można by rzec uwspólniać), a więc sprawiać, że jakiś element staje się częścią wspólną dwóch lub większej liczby podmiotów. Najpierwotniejszym sposobem tak rozumianego komunikowania jest przekazywanie cech rodziców potomstwu (…).”

—  Walery Pisarek

Wstęp do nauki o komunikowaniu
Źródło: s. 9

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia
Tematy
rodzic , część , element , podmiot , liczba , przekazywanie
Walery Pisarek Fotografia
Walery Pisarek 9
językoznawca polski 1931–2017

Podobne cytaty

„Przekazywanie treści psychicznej, i to zarówno treści intelektualnej, jak i emocjonalnej, a więc tego, co się myśli, lub tego, co się czuje, przez osobnika (lub osobników) A osobnikowi (lub osobnikom) B nazywamy komunikowaniem lub informowaniem.”

Walery Pisarek (1931–2017) językoznawca polski

Wstęp do nauki o komunikowaniu
Źródło: s. 17

„Wytwarzanie rzeczy pięknych zawiera w sobie elementy poznawcze i czynnik komunikowania wiadomości.”

Stanisław Kamiński (duchowny) (1919–1986) polski filozof, ksiądz katolicki

Źródło: Pojęcie nauki i klasyfikacja nauk, Lublin 1970, s. 204.

Elif Şafak Fotografia

„Gdy ludzie wspólnie zasiadają przy stole i zaczynają razem spożywać posiłek, gdy już podzielą się chlebem, zaczynają postrzegać siebie nawzajem jako osoby – odrębne ludzkie istnienia, czyli podmioty, a nie przedmioty. Dlatego wspólne dzielenie się chlebem jest takie ważne.”

Elif Şafak (1971) Turecko-brytyjska pisarka i działaczka feministyczna

Źródło: Magdalena Walusiak, Kuchnia to kultura – rozmowa z Elif Safak, Empik.com http://www.empik.com/kuchnia-to-kultura-rozmowa-z-elif-safak,59362,a, 28 kwietnia 2010.

„Usilnie zaczęłam się zastanawiać, jakie wspólne elementy może mieć buddyzm z konfucjanizmem, dokładając jeszcze braminizm.”

Joanna Chmielewska (1932–2013) polska pisarka powieści sensacyjnych

Złota mucha

Ellen Stewart Fotografia

„Wszyscy chcą się porozumiewać. Nie można uciekać się wyłącznie do pomocy języka – mojego czy twojego – bo jeśli nie znamy ani jednego wspólnie, nie zrozumiemy się. Da się jednak przebić przez tę powierzchnię. O ile wiem, dla ludzkości pierwszym instrumentem dialogu był bęben, jeszcze przed nim – uderzenia dłonią o dłoń. W Afryce brano kamienie; w Azji – misy z wodą, w które bito gałęzią drzewa albo sypano żwir, wreszcie zwilżano palec i wodzono po ich krawędziach. Takie narzędzia poruszają coś, co jest głęboko ukryte w każdym człowieku. Bóg stworzył atom, z atomów składa się wszystko w świecie; to fizyka uczy, że istnieje całość, ale każda jej część też jest całością. To oznacza, że twoi przodkowie i moi… że do pewnego stopnia jesteśmy tą samą osobą. Istnieje coś wspólnego w nas obojgu, rodzaj genetycznego kodu. A ponieważ nie ma kultury na świecie, która nie komunikowałaby się przy pomocy instrumentów perkusyjnych, dlaczego nie mielibyśmy używać tego rdzennego sposobu, by sprowokować kontakt. To moja filozofia.”

Ellen Stewart (1919–2011) amerykańska reżyserka i producentka teatralna

Źródło: Leszek Karczewski, Klucz brzmi L.O.V.E., „Gazeta Wyborcza Łódź”, 8 października 2003 http://www.teatry.art.pl/!rozmowy/kluczb.htm

„Indie są państwem, które mieści w sobie całą cywilizację, obejmującą wielką liczbę grup etnicznych i językowych o wspólnym podłożu kulturowym.”

Dietmar Rothermund (1933)

Źródło: Indie. Nowa azjatycka potęga, Warszawa 2010, s. 12.

Julian Aleksandrowicz Fotografia

„Hipoteza o kontynuacji życia rodziców w potomstwie jest oczywistą prawdą, ale ludzie długo tego nie rozumieją.”

Julian Aleksandrowicz (1908–1988) polski lekarz

Źródło: Andrzej Szyszko-Bohusz, Problem natury świadomości (pokłosie 40 lat poszukiwań), „Rocznik Naukowy – IDŌ Ruch dla Kultury”, t. 3, nr 3/2002, s. 40.

Barbara Engelking-Boni Fotografia

„Dobrze by było, gdyby Zagłada Żydów stała się częścią historii Polski, bo jak dotąd to część historii Żydów, która trochę przypadkiem wydarzyła się na naszej ziemi, a my zachowujemy się tak, jakbyśmy nie mieli z tym nic wspólnego.”

Barbara Engelking-Boni (1962) uczona polska, historyk

Źródło: onet.pl, 28 sierpnia 2005 http://tygodnik2003-2007.onet.pl/1547,1243150,1,dzial.html

Jerzy Antczak Fotografia

„Żyjemy bardzo szybko, rozwijamy się, możemy komunikować się w ciągu ułamków sekund z całym światem, a zapominamy, że istnieje rodzina, ta piękna mała komórka, która trwa i która nie może być mgnieniem. Dziecko rodzi się, idzie do przedszkola, szkoły podstawowej, średniej, na studia i w pewnym momencie pyta się rodziców, a gdzie wy byliście w tym czasie, dlaczego was przy tym wszystkim nie było. To jest odwieczne pytanie.”

Jerzy Antczak (1929) polski reżyser

Źródło: Wywiad, 2000 http://www.stopklatka.pl/wywiady/wywiad.asp?wi=1231

Pokrewne tematy