„Żałuję, że nie podarłem tego przeklętego kuponu.”

— Jack Whittaker

Źródło: Jan Payne, Najlepsza książka na świecie, tłum. Piotr Rosikoń, Wydawnictwo SBM, Warszawa 2009, s. 141.

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

książki

Jack Whittaker 1

1947

Podobne cytaty

„Działałem z rozkazu Boga. Niczego nie żałuję.”

Jigal Amir (1970) Izraelski zamachowiec

Źródło: Tom Smith, Proces Yigala Amira w: 100 najsłynniejszych procesów pod redakcją Edwarda W. Knappmana, tłum. Jarosław Mikos, wyd. Świat Książki, Warszawa 1998, ISBN 8372270570, s. 475.

„Mój stary przyjaciel z floty mówił: „strzeż się bohaterów – im lepiej ich znamy, tym bardziej żałujemy tej znajomości.””

John Wilson Croker (1780–1857)

Źródło: Paul Johnson, Bohaterowie, wyd. Świat Książki, Warszawa, 2009, tłum. Anna i Jacek Maziarscy, s. 313.

„Żałuję, ale wydaje mi się, że nie będę już mógł dalej pisać. Wielki Boże, miej w opiece naszych najbliższych.”

Robert Falcon Scott (1868–1912) polarnik angielski

ostatnie słowa, zanotowane w dzienniku 25 marca 1912 roku.
Źródło: Wielka księga odkryć Ziemi i Kosmosu, wyd. Świat Książki, Warszawa, 2004, ISBN 83-7311-983-3, tłum. Maria Boberska, str. 127

„Całym sercem służyłem mojemu narodowi i ojczyźnie. Spełniłem swój obowiązek zgodnie z interesem państwa. Żałuję, że ci, którzy nami rządzili w tych trudnych czasach, nie zachowali się jak żołnierze i że popełniono tyle zbrodni, ale nie brałem w nich udziału. Niech żyją Niemcy!”

Ernst Kaltenbrunner (1903–1946) Niemiec, wysoki funkcjonariusz SS

ostatnie słowa
Źródło: Isabelle Bricard, Leksykon śmierci wielkich ludzi, tłum. Anita i Krzysztof Staroniowie, Wydawnictwo Książka i Wiedza, Warszawa 1998, ISBN 8305129713, s. 226.

„Czytanie książki jest, przynajmniej dla mnie, jak podróż po świecie drugiego człowieka. Jeżeli książka jest dobra, czytelnik czuje się w niej jak u siebie, a jednocześnie intryguje go, co mu się tam przydarzy, co znajdzie za następnym zakrętem. A jeżeli książka jest marna, przypomina przeprawę przez Secaucus w New Jersey: cała okolica cuchnie i człowiek żałuje, że w nią w ogóle zabrnął, ale skoro już tak się stało, zamyka okna i oddycha ustami, żeby jakoś dotrwać do końca.”

Jonathan Carroll książka Kraina Chichów

Kraina Chichów

„W sferach katolickich musi się tedy coraz bardziej rozpowszechniać to przekonanie, że poznanie wiary jest ścisłym obowiązkiem sumienia i że dla spełnienia tego obowiązku trzeba módz niejedno poświęcenie zrobić; że nie trzeba żałować pieniędzy na książki katolickie, ani czasu na ich przestudjowanie, że jeżeli można tak wiele dla innych celów podróżować (a gdzież się podróżuje w wyższych klasach więcej, jak u nas), to można też pojechać zagranicę, i na jaki zjazd katolicki, na kursa wakacyjne, tak często teraz organizowane dla rozpowszechnienia nauki wiary, lub wreszcie na dobre rekolekcje, mające życie religijne pogłębić, zagrzać, a nieraz i naprostować.”

Jacek Woroniecki (1878–1949) teolog polski, dominikanin

Przewodnik po literaturze religijnej
Źródło: s. 20.

„1) Pisarz z latami staje się coraz lepszy. (…)
Pisarz martwy jest nieśmiertelny.
2) Pisarz chory jest lepszy od pisarza zdrowego. (…)
3) Pisarz tworzący w izolacji jest lepszy od innych. (…)
4) Pisarz publikujący mało jest lepszy od twórcy płodnego.
Kto wie, do czego by doszedł, gdyby wcale nie pisał.
5) Nigdy nie żałować obola dla debiutanta. (…)
6) „Nie dawać pierwszeństwa zdolniejszym”. (…)
7) By pomóc drogiej osobie, mówić tylko o wartościach. Jest to również bardziej moralne.
By zniszczyć konkurenta, nie mówić nigdy „nie znoszę go”, lecz rozłożyć ręce: „Szkoda, że nie jest już sobą!”
8) By uniknąć lekceważenia, obrażać się wcześniej.
Dezorientacja zapewniona.
9) Pogardzać sukcesem. Przynajmniej cudzym.
10) Oceniać książki nie czytając ich.
Wydaje się czarnoksięstwem, a jest tylko przyzwyczajeniem.”

Giuseppe Pontiggia (1934–2003)

Źródło: Dekalog społeczności literackiej (1991), tłum. Monika Woźniak

Pokrewne tematy

Książki