„W Warszawie jest po prostu fajnie, a poza tym mieliśmy [z żoną] tam dużo wspólnych znajomych, nie mówiąc o kolegach z zespołu.”

„Ja nie chciałbym mówić o siatkarskiej sprawiedliwości, po prostu mieliśmy dużo szczęścia.”

„Nie było rozróżnienia że, (…) to on jest takiego czy innego wyznania. Dla mnie była to rzecz absolutnie bez różnicy. (…) Do dziś otrząsam się jak ktoś mnie nazywa filosemitą, ponieważ jestem przekonany, że ponieważ znam dużo więcej Żydów niż wielu moich rodaków to znam również dużo więcej głupich Żydów, których wcale nie lubię. Tak jak znam dużo więcej głupich Polaków – od przeciętnego Amerykanina – których też nie bardzo lubię, bo po prostu jak się wielu ludzi zna to procentowo zna się różnych ludzi. (…) Z chwilą kiedy chodziłem do szkoły, zacząłem słyszeć od różnych kolegów różne rzeczy o Żydach według takich (…) schematów (…) i pamiętam doskonale jako chłopiec, że chciałem być ważny i wobec tego mówiłem do tych kolegów: a jakich ty Żydów znasz? Na to oni mówili: nie znam. A ja znam i to są niejednokrotnie bardzo sympatyczni ludzie! Bo przypominam sobie znajomych mojej matki i mojego ojca. Nie powodowało to końca dyskusji ale oni trochę milkli bo nie mieli nic do powiedzenia.”

„Kiedy byłem młody, bardzo dużo rozmawiałem z ojcem w domu o filmach. Analizowaliśmy filmy wspólnie. Mój ojciec nie jest typowym nauczycielem. Po prostu czasem o filmach mówi…”

„By nie tracić kontaktu z gwarą, jak tylko spotykam się z kolegami, przyjaciółmi czy znajomymi ze Śląska, to „godomy.””

„Fajnie byłoby jeszcze poznać Angelinę Jolie. Oczywiście jeśli pozwoliłaby mi na to żona.”

„Gdyby wszystko przepadło, a on jeden pozostał, to i ja istniałabym nadal. Ale gdyby wszystko zostało, a on zniknął, wszechświat byłby dla mnie obcy i straszny, nie miałabym z nim po prostu nic wspólnego.”

„Piękna żona jest jak kaczka: za dużo na jednego, a za mało na dwóch.”

„Wszystko bardzo fajnie, byle mieć do tego dystans. Bo serial się skończy, a życie będzie biec dalej. Dla mnie punktem odniesienia jest teatr. I jestem szczęśliwy, że jestem w Narodowym, tu jest fantastyczny zespół o niebywałym potencjale. Za rok, dwa to będzie hegemon na mapie teatralnej Polski, czego sobie i kolegom życzę.”

„Bigamia to stan o jedną żonę za dużo, a monogamia to właściwie to samo.”