„Małżeństwo jest jak podróż w nieznane. Wiadomo, skąd i kiedy się wyjeżdża, ale nie wiadomo, kiedy i dokąd się dojedzie.”

„Niekiedy sny przelatują, nie wiadomo dokąd, bez wioseł i żagla.”

„Nauka zalążkowa nie wie, dokąd zmierza. Jeśli w nauce wiadomo, dokąd się idzie, nigdy nie zajdzie się daleko.”

„Ja wiem, że niektórych kręci sam bieg, a kolejne cele traktują jak przystanki. Ale ja wyruszyłam w podróż po to, żeby dokądś dojechać. Tylko że po drodze zapomniałam, dokąd.”

„Mamy znane wiadome. Rzeczy, o których wiemy, że je wiemy. Wiemy również, że istnieją znane niewiadome. Innymi słowy, wiemy, że są pewne rzeczy, których nie wiemy. Ale są również nieznane niewiadome – takie, o których nie wiemy, że ich nie wiemy.”

„Ale od kiedy frędzle potrafią pisać?!
– Pierwsze wzmianki pochodzą z Mezopotamii.
– Panie Józku, ale skąd to wiadomo?
– Wiadomo od frędzlologa.”

„Małżeństwo ze stanowiska matematycznego jest równaniem o dwóch niewiadomych.”

„Złodzieje są mniej niepewni od ludzi, którzy nie wiadomo skąd czerpią dochody.”

„Nasz znak Jonasza: dusząc się w ciemności, płyniemy nie wiadomo dokąd, w brzuchu zdychającej ryby.”

„Droga jest zła. Nie wiadomo dokąd prowadzi… Ale na pewno gdzieś nią można zajechać, inaczej nie byłoby drogi.”