„Niebo zsyła nam przyjaźń po to, żebyśmy mogli się wypowiedzieć i pozbyć tajemnic, które nas gnębią.”

„Nie zsyłałbym na świat błyskawic, gardząc błyskotkami.
Nie grzmiałbym z nieba, ex cathedra. Nie bawiłbym się z nami
w chowanego, i w pochowanego.”

„Nie marnowałem czasu na badanie tajemnic nieba.”

„Bardzo łatwo powiedzieć prawdę – wystarczy powziąć takie postanowienie. Ale słowa raz wypowiedziane będą istniały już zawsze, nie można ich cofnąć, tkwią w pamięci. Ten, kto je słyszy, też nie może się ich pozbyć do końca życia.”

„Tajemnica nie mogła zręczniej uczynić się „dobrem powszechnym” niż w ten sposób, że przekształciła się w tajemnice, które nie są dla nikogo tajemnicami.”

„Jeśli nie możesz komuś ufać, nie możesz się z nim przyjaźnić.”

„Zostawiacie mnie samą w pustym obozowisku w dżungli, bez samochodu i bez łączności, i życzycie mi, żebyśmy się znowu spotkali?… Chyba w niebie?…”

„Ciepło prawdziwej przyjaźni, miłości, która wiąże serca jest przedsmakiem radości nieba.”

„Gdy burza nadchodzi, dzwon wywołuje na niebie pas tęczy, przez który nie mogą przejechać źli płanetnicy, a głos jego rozbrzmiewa daleko, daleko…
Za wierną przyjaźń,
za wierną przyjaźń,
za wierną przyjaźń!”

„Przykazania Boże są jak znaki drogowe wiodące do nieba, jak napisy z nazwami umieszczone na rogach ulic, żebyśmy wiedzieli, którędy idziemy.”