„Honor to stroma wyspa bez brzegów. Nie można na nią wrócić, gdy się ją już opuściło.”

„Każdy Anglik jest wyspą.”

„I nie wiem: sen li to czy trwanie?
Fala przypomnień o brzeg bije,
A z nią, przepiękne wznosząc szyje,
Pływają białe łabędzie…”

„Tamta mnie opuściła, tamtej nie ma ze mną,
Ta przyszła i uściskiem objęła serdecznie,
I chociaż mi z nią dobrze i chociaż bezpiecznie,
Za tamtą mi jest smutno, za tamtą mi ciemno…”

„Pod wieczór, na krótko przed zmierzchem, kiedy nad wodą zaczęły krążyć pierwsze jętki jednodniówki i brzeg pobielał od ich skrzydeł, dziecko zapytało:
– Co to jest?
– Jętki jednodniówki – przypomniał sobie mężczyzna.
– Dlaczego się tak nazywają?
– Bo żyją tylko jeden dzień.
– Tak krótko? – niedowierzająco zapytało dziecko. – Dokąd lecą?
– Spieszą się, żeby wrócić na brzeg – wyjaśnił mężczyzna.”

„Wyspa: zielony kolczyk na uchu morza.”

„Wynurzyła się rosyjska Atlantyda – to wyspa Krym.”

„Mamy bardzo prostą zasadę: rubel za wejście, dwa za wyjście. To znaczy, że wstąpić do organizacji jest trudno, ale znacznie trudniej ją opuścić. Teoretycznie dla wszystkich jej członków przewidziano tylko jedno wyjście: przez komin. Dla jednych z najwyższymi honorami, dla innych hańbiące, ale komin jest jeden.”

„Był nie tylko jednym z artystów świata, ale wyspą, kontynentem, oddzielnym światem.”

„Oby świat nie stał się wielką wyludniona wyspą!…”