„Robienie filmów nie jest już sposobem na granie, to sposób życia.”

„Krzysztof Kieślowski powiedział, że robienie filmów jest rozmową z publicznością. Nawiązywanie kontaktu z ludźmi to emocjonujące przeżycie. Kiedy gram, czuję, że żyję. Gdybym mogła wybierać, chciałabym umrzeć w sali prób.”

„Nie robię filmów dla konkretnej grupy ludzi, robię filmy o pięknie człowieka.”

„(…) jestem przeciwny idei robienia remake’ów moich filmów.”

„Nie powinienem robić więcej filmów. Moje miejsce jest w domu wariatów.”

„Robienie filmów jest jak życie na statku, z tym że każdy dzień to akcja ratunkowa.”

„W robieniu filmów naprawdę nie chodzi o to, żeby się totalnie nawzajem zajechać. Pokłócić się czy cokolwiek jeszcze.”

„Filmów nie robi się po to, żeby wygrywać festiwale, ale po to, żeby rozmawiać z ludźmi, opowiadać im jakąś historię.”

„Jedynym sposobem by żyć, jest pozwolić żyć.”

„Cenię każdego reżysera, który żyje wyłącznie z filmów, które robi. Mam dość szczęścia, by zarabiać przyzwoicie na graniu psychopatów w cudzych filmach, dzięki czemu nie muszę polegać na filmach, które reżyseruję, jeśli chcę zjeść obiad. Najbardziej cenię sobie reżyserów niezależnych jak Tom DiCillo czy Alexandre Rockwell, którzy nigdy nie przestają tworzyć po swojemu.”