„Największym grzechem jest grzech miłości – jest tak wielki, że trzeba aż dwojga, żeby go popełnić.”

„Nieśmiałość jest wielkim grzechem przeciw miłości.”

„Żona ma w swej pieczy mężowskie sumienie i winna tak postępować, by jej czyny nie kusiły małżonka do złego. Gdyż niegodziwością jest zachęcanie do popełnienia grzechu. A zabić kogoś w gniewie to przecież grzech.”

„Samotność gorsza jest niż grzech,
Od grzechu gorsza jest samotność.”

„Niektórych rzeczy się wstydzę, ale nie żałuję. – Żałować za grzechy – żąda kapłan na spowiedzi. A ja sądzę, że jeśli człowiek wie, że popełnił grzech, nie usprawiedliwia tego i stara się nie popełniać tego grzechu po raz drugi, to już jest wystarczający sakrament pokuty.”

„Nie ma grzechu, którego przed nami nie popełniliby niektórzy święci.”

„Od grzechu i mądrość człowieka nie uwolni, popełnić go może każdy.”

„Bóg stworzył i grzech. Po cóż się wyzbywać grzechu, skoro to rzecz boska?”

„Najmniejszy grzech zawsze jest wielkim złem, większym nad choroby, nad stratę dóbr, nad ból ciała, nad niesławę, nad śmierć samą; tak dalece, iż Chrześcijanin powinien być gotów raczej ponieść te nieszczęścia doczesne, niżeli popełnić jeden grzech powszedni z rozmysłem.”

„Jestem przekonany, że największe nieszczęście, jakie może spotkać człowieka na tym świecie, to popełnić grzech śmiertelny.”