„(…) musiałem zdobyć się na wysiłek, by iść dalej krokiem spokojnym, który nie zgadzał się teraz z rytmem mego serca.”

„Czasem trzeba zrobić krok w tył żeby iść dalej naprzód
Pamiętaj by prawie zawsze kierować się głosem serca, ono wie najlepiej lecz czasem posłuchaj rozumu.”

„Ważne jest, aby niczego nie oczekiwać, aby każde doświadczenie, w tym negatywne, było jedynie krokiem na ścieżce i iść dalej.”

„Nie wystarczy wykazywać intelektualne zrozumienie dla cudzych trudności; musimy iść o krok dalej i poczuć je jako nasz własny ciężar.”

„Jude, kochanie, zawsze dochodzisz do krawędzi tego, co ci dyktuje serce. Dlaczego jednak nigdy nie możesz się zdobyć na ten ostatni krok?”

„Trudno iść krok w krok, gdy się idzie noga za nogą.”

„Rytm serca to Sèvres rytm wiersza to metr na linijce”

„Nasze serca i dusze otwarte są dla Polaków. Ile by kroków zrobiła Polska w kierunku Białorusi, my zrobimy o jeden krok więcej.”

„Czas nie zawsze przemija w jednakowym rytmie. To my decydujemy o rytmie czasu.”

„Naród nasz ma w sobie dużo uczuciowych popędów i odruchów. Niekiedy za nimi idzie. Powstają z nich dzieła sztuki, wielkie i wzniosłe porywy, potężne zwycięstwa. Są one kwiatami naszych dziejów i kultury narodowej, ale aby te kwiaty mogły wyrosnąć, ziemia musi być owładnięta, opanowana i wypracowana. Musimy czuwać nad nią i trzymać ją „obiema dłońmi” w swej spokojnej, trzeźwej myśli, woli i sercu. (…) I naszym narodowym być albo nie być jest nakaz władania sobą, spokój, równowaga, trzeźwość, umiejętność rządzenia wszystkimi swymi porywami, odruchami, namiętnościami, skłonnościami i uczuciami. W obliczu szczytów, które dziurawią niebo i wyciągają swe ramiona w bezkresy, można niekiedy ulec nieładowi uczuć. Tymczasem kto chce wejść na szczyt musi zaczynać od dołu, a potem iść krok za krokiem, nie przyspieszając go. Zły to taternik czy alpinista, który zaczyna wspinaczkę w góry od zrywu i wielkiego wysiłku. Dobry – idzie krok za krokiem, powoli, spokojnie. Możemy się tutaj uczyć jak kierować sobą, rodziną swoją, narodem i państwem. To musi być cierpliwy, spokojny krok za krokiem. Wypadnie niejednego się wyrzec, niejednego sobie odmówić, niejedno w sobie opanować. Trzeba będzie zdobyć się na cierpliwość i umiejętność koordynowania wszystkich swoich porywów. (…) Każdy, kto chce władać państwem, narodem, Kościołem czy rodziną musi naprzód nauczyć się władać sobą.”