„Ależ wasza matka byłaby tym wszystkim zachwycona! (…)
– Może nie każdą minutą – dodaje ojciec z zastanowieniem. – Ale przynajmniej tym czasem. Przynajmniej finałem.”

„Przynajmniej nie powiedzą, że „najwyższy czas, żeby staruszek opuścił teatr.””

„Każdy ojciec jest bohaterem dla swojego syna. Przynajmniej dopóki syn jest zbyt mały, żeby mieć swój własny rozum.”

„Każdemu mężczyźnie potrzebne są do życia trzy kobiety: matka, żona i przynajmniej jedna kobieta, która widzi w nim mężczyznę.”

„Nie żałował whisky, mając nadzieję, że uspokoi faceta przynajmniej na pewien czas.”

„Ależ zwróćcie się z tym do mojej matki, albowiem ja nic o tym nie wiem.”

„Mój ojciec był krawcem i nie miał nigdy czasu, a matka mnie biła, więc bałem się jej.”

„Warto pracować i nie mieć czasu, żeby się lansować, bo jak się człowiek w końcu pojawia, to przynajmniej robi to wrażenie…”

„Najpierw jednak skończcie… i nawet po skończeniu nie tracie głowy i dajcie sobie czas na zastanowienie, póki wasza opowieść wciąż przypomina pole pokryte świeżym śniegiem, pozbawione czyichkolwiek śladów, prócz waszych własnych.”

„Mama mówiła, że najbardziej zależy jej na tym, żeby Martynka dobrze się uczyła i nie sprawiała kłopotów rodzicom i nauczycielom. Ojciec nic nie mówił, bo prawie nigdy go nie było. Tak przynajmniej zapamiętała. Czasem chciała, żeby tata przyszedł do niej, usiadł na łóżku, kiedy będzie zasypiała, i tylko patrzył na nią w milczeniu, jednak nigdy się tak nie zdarzyło.”