„W fabrykach Dietla i Schoena, gdzie majstrowie próbowali odwieść załogę od strajku, zdetonowano przygotowane wcześniej ładunki wybuchowe. Coraz więcej robotników opuszczało zakłady i wychodziło na ulice, tłum gęstniał. (…) Olbrzymi pochód liczący ponad 10000 osób z rozwianymi sztandarami i ze śpiewem Czerwonego sztandaru ruszył do Dąbrowy, aby zatrzymać tamtejsze kopalnie i fabryki.”

— Stanisław Andrzej Radek

Źródło: Rewolucja w Zagłębiu Dąbrowskim. 1894–1905–1914, wyd. Oddziału Stowarzyszenia Byłych Więźniów Politycznych, Sosnowiec 1929.

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 21 maja 2020. Historia

Tematy

czerwony , zakład , próbować , zatrzymać , strajk , sztandar , olbrzym , fabryka , tłum , przygotować , ładunek , robotnik , pochód , opuszczanie , majster

Stanisław Andrzej Radek 4

1886–1946

Podobne cytaty

„Punktualnie o jedenastej przed południem 1 lutego 1905 roku zawyły syreny fabryki kotłów parowych i konstrukcji mechanicznych „W. Fitzner i K. Gamper” w Sosnowcu. Tak w Zagłębiu rozpoczęła się rewolucja. Robotnicy zatrzymali maszyny i ruszyli do okolicznych zakładów pracy nawoływać do strajku powszechnego. (…) Po chwili zaczęły pruć powietrze gwizdki i syreny huty „Katarzyna”, „Deichsla” i inne. Robotnicy wychodząc z fabryk, składali zarządom swoje żądania. Po wręczeniu tych żądań gwarnie i wesoło wychodzono na ulicę, formowano pochód i ze sztandarem lub bez wstępowano do najbliższej fabryki, ogłaszając strajk.”

Stanisław Andrzej Radek (1886–1946)

Źródło: Rewolucja w Zagłębiu Dąbrowskim. 1894–1905–1914, wyd. Oddziału Stowarzyszenia Byłych Więźniów Politycznych, Sosnowiec 1929.

„Odnoszę wrażenie, że ci, którzy zjednoczyli się pod sztandarem hasła „kina moralnego niepokoju” utknęli na etapie szlachetnego, ale naiwnego idealizmu”, nie wychodząc poza atak na „złego lub dobrego dyrektora fabryki.””

Wojciech Wiszniewski (1946–1981) polski reżyser i aktor

Źródło: „Kino” 3/80

„Ten barszcz jest czerwony jak sztandar PPS-u.”

Robert Makłowicz (1963) dziennikarz polski

„Ja już poczyniłem starania, panie prezesie Kalinowski, żeby wynająć jedną dużą halę po upadłych zakładach tu, w stolicy, żeby wasze sztandary tam przechować, bo dzisiaj macie więcej sztandarów niż członków.”

Andrzej Lepper (1954–2011) polski polityk

Źródło: wystąpienie w Sejmie, 17 kwietnia 2003

„Przypominał nam, żeby sztandar sztuki nosić wysoko i nie nigdy go nie opuszczać.”

Waldemar Krzystek (1953) polski reżyser, scenarzysta filmowy

o Stanisławie Lenartowiczu.
Źródło: „Gazeta Wyborcza”, Wrocław, 29 października 2010 http://wroclaw.gazeta.pl/wroclaw/1,35762,8591292,Przyjaciele_o_Lenartowiczu__Byl_z_litewskiej_stali.html

„Tak często czerwieniłem się ze wstydu, że na pochód pierwszomajowy wysyłano mnie jako sztandar przedszkola.”

Marian Opania (1943) aktor polski

Jestem nieśmiały

„Dalej więc, dalej więc, wznieśmy śpiew,
Nasz sztandar płynie ponad trony.
Niesie on zemsty grom, ludu gniew,
Przyszłości rzucając siew,
A kolor jego jest czerwony,
Bo na nim robotnicza krew.”

Bolesław Czerwieński (1851–1888) poeta polski

Źródło: Czerwony sztandar

„Wtedy Matka Przełożona w obecności wszystkich zebranych, ogarniętych wielkim wzruszeniem, wydobyła sztandar biało-czerwony, pięknie haftowany, ukryty do tej chwili w poszewce poduszki. Poprzedniego dnia w jakimś momencie wezwała nas do swego pokoiku. Patrzyłyśmy z podziwem, z jakim oddaniem ta staruszka haftowała polski sztandar. Dotykałyśmy delikatnie biało-czerwonego materiału, chowanego od tylu lat właśnie na tę chwilę, kiedy będzie mogła go zawiesić na domu. Uśmiechała się do nas, nie przerywając roboty. Już jutro – mówiła – na naszym domu zawiśnie sztandar. I tak się stało. Stanęliśmy na baczność. Powoli sztandar zawisnął na domu. Początkowo nieśmiało, tu i ówdzie, a potem w coraz to nowych domach ukazywały się biało-czerwone znaki wolności. Sztandary spływały z okien, balkonów i bram… Był to bardzo nierozważny krok, bo dom tak ozdobiony nieustannie był ostrzeliwany, jeśli nie przez czołgi, to przez ukrytych „gołębiarzy”, którzy sprytnie z różnych kryjówek strzelali na ulice, podwórka i w okna.”

Maria Okońska (1920–2013)

Źródło: Maria Okońska, Wspomnienie z powstania warszawskiego, op. cit., s. 27.

„Czy ktokolwiek z nas, kto przeżywa rewolucję, mógł sobie wyobrazić te konkretne formy, w jakich się dokonuje? (…) marząc o niej, wyobrażaliśmy sobie, że głównym jej pobojowiskiem będą ulice naszych miast usiane barykadami, na których uzbrojone drużyny robotnicze rozwiną czerwone sztandary wolności.”

Rodoljub Čolaković (1900–1983)

Źródło: Notatki z wojny wyzwoleńczej, 29 listopada 1943, 1959 (maszynopis powielany w zbiorach Biblioteki Sejmowej), s. 2, cyt. za: Maciej Koźmiński, Piotr Luppóczy, Jerzy Robert Nowak, Węgry w: Europejskie kraje demokracji ludowej 1944–1948, wyd. Książka i Wiedza, Warszawa 1972, s. 180.

„Dzisiaj jedynie sztandar socjalno-demokratyczny może być sztandarem naszej drogiej ojczyzny.”

Walery Antoni Wróblewski (1836–1908) Polski działacz rewolucyjno-demokratyczny, dowódca w powstaniu styczniowym, generał Komuny Paryskiej.

w 1875 na wiecu niepodległościowym w Londynie.
Źródło: Leonard Dubacki, Walery Wróblewski, „Przegląd Socjalistyczny” nr 1 (22), 2009 http://lewicowo.pl/walery-wroblewski/

Tematy

Stanisław Andrzej Radek 4

Podobne cytaty

Pokrewne tematy