„Już? Tak prędko? Co to było?
Coś strwonione? Pierzchło skrycie?
Czy nie młodość swą przeżyło?
Ach, więc to już było… życie?”

„Ach, jakie życie jest codzienne.”

„Młodość to złamane życie.”

„Życie jest po to, żeby je przeżyć.”

„Jestem szczęśliwy i dumny, że młodość przeżyłem w Wilnie; piękną młodość, jakiej życzyłbym wszystkim: śpiewy, zabawy, wódeczka, przyroda… Nie ma nic wspanialszego na świecie. Ale w ostatecznym rozrachunku warto także przeżyć nawet chwile trudne, tragiczne… Potem jest o czym opowiadać. Ja, niestety, mówić nie umiem: dla mnie istnieje tylko wypowiedź przez muzykę, przez śpiewanie.”

„Jest w nas jednocześnie życie i śmierć, jawa i sen, młodość i starość – wzajemnie się zmieniają.”

„Uważam, że na budowane postacie ma wpływ całe życie, choć szczególnie dzieciństwo i młodość.”

„Historyjki ze starych książek dla młodzieży Ataki na bagnety, koniki, mundury. Całą młodość kazano nam przeżyć W tym smrodzie krwi i złej literatury.”

„Przeżyłam życie w klimacie miłości.”

„Życie trzeba przeżyć godnie, bo jest tylko jedno.”