„umiał zagrać umieranie na jednym tchu.
zasłaniała mu oczy, by słuchał jak płacze.
oczekiwanie ma niepokój, który ustaje, gdy otworzyć ranę.”

„Nie śmierć mnie niepokoi, ale umieranie.”

„Mam satysfakcję, że zagrałam w filmie, który otworzył oczy na zjawisko sprzedawania się dzieciaków za ładne i niekoniecznie drogie rzeczy.”

„Gdybyś prawdziwie oczy swe otworzył i widział, ujrzałbyś swój wizerunek we wszystkich wizerunkach. A gdybyś uszy swe otworzył i słuchał, usłyszałbyś głos swój we wszystkich głosach.”

„Ale miałem łzy w oczach, a ze łzami w oczach nie można walczyć, zasłaniają one pole bitwy i czynią człowieka nieudolnym.”

„Kiedy się rodzisz wszyscy się cieszą a ty płaczesz, lecz kiedy umierasz wszyscy płaczą a ty się uśmiechasz.”

„Otwórzcie oczy, otwórzcie usta, zamknijcie dłonie, utwórzcie pięść.”

„Sen jest pod-oceanem, w którym zanurzamy się co noc.
Rano budzimy się ociekający, bez tchu,
Z piekącymi oczyma.”

„Płakałem – powiedział Dean.
– Idź do diabła, przecież ty nigdy nie płaczesz.
– Tak mówisz? Dlaczego sądzisz, że nigdy nie płaczę?
– Nie umierasz na tyle, żeby płakać.”

„I że to może otworzyć im oczy, i może zmieni się opinia, że ja zagrałem siebie. Poza tym to nie jest obelga, bo zagranie siebie chyba jest najtrudniejsze. No niech ktoś postawi kamerę i zagra siebie… Ale film to jest film, nie życie i nie ma czegoś takiego jak bycie w filmie sobą. Trzeba odtworzyć coś, co jest zapisane w scenariuszu.”