„Widziałam orła cień,
Do góry wzbił się niczym wiatr,
Niebo to jego świat,
Z obłokiem tańczył w świetle dnia.”

„Orzeł: suita na dwa skrzydła i obłoki.”

„Niektóre prawdy mają moc tylko wtedy, gdy są w cieniu i zdeptane. W świetle dziennym unoszą się i znikają w swoim nieśmiertelnym niebie.”

„Gdy widzę powiewający tu z Góry Zamkowej sztandar z orłem, a bez pogoni, odczuwam to jako krzywdę sobie wy­rządzoną.”

„Kto mi dał skrzydła, kto mię odział pióry
I tak wysoko postawił, że z góry
Wszystek świat widzę, a sam, jako trzeba,
Tykam się nieba?”

„Jutro świat mnie pokocha,
Z nieba sypnie się grosz,
Będę bujał w obłokach
Całkiem wolny od trosk.”

„Słońce tego dnia wstało jakieś dziwnie leniwe, matowe, bez blasku. Około południa na powleczone niezwykłą bladością niebo wypełzły zwały skłębionych żółtych obłoków i w jednej chwili świat zasnuł się ciemnością.”

„Kto doświadczył cienia, wie, że czasem w cieniu lepiej widać rzeczy, które są w świetle.”

„Szybcy jak wiatr, spokojni jak las, zapalczywi niczym ogień, niewzruszeni jak góry, niepoznani jak ciemność, gwałtowni niczym piorun – tacy winni być żołnierze.”

„Bądź niczym trawa, gdy wieje wiatr.
Słabość jest siłą, co chroni twój świat.”