„Świat widzieć chciałbym dobry, uroczy,
Lecz rzeczywistość – kłuje mnie w oczy!”

„Czasami życie rzuca ci w oczy brud, który kłuje cię tak, że nie możesz widzieć przez parę minut. Nawet po jego wyjęciu twoje oczy są całe czerwone i obraz jest gówniany… ale w końcu, czy to przez łzy, a może tylko przez czas… zaczynasz widzieć jeszcze wyraźniej niż wcześniej.”

„Naprawdę widzimy więcej, niż istnieje w rzeczywistości. Widzimy poprzez nasze uczucia, a nie tylko oczami.”

„Każdy ma taki świat jaki widzą jego oczy.”

„Na tych, którzy chcą widzieć, czeka świat.”

„Widzieliśmy go tutaj w Lahti z uroczą Finką… skacze… może w międzyczasie wyskoczy na kolejny lunch.”

„Jestem wrogiem rzeczywistości i cokolwiek w niej widzę, chciałbym w innych, lepszych formach zobaczyć.”

„Nie chcę mówić o rzeczach, których nie widziałam, więc jeśli chcą, żebym o nich mówiła, muszę tam pojechać i zobaczyć je na własne oczy.”

„Mróz czyści powietrze, które staje się tak czytelne,
że aż kłuje w oczy. Nad wyraźnym zakończeniem
horyzontu nieco sprany błękit, linia lasu prowadzi
do linii tego, co utrzymuje w nas równy rytm.”

„Kiedy czytasz, świat przestaje istnieć, możesz udawać, że to, co jest w książce, jest rzeczywistością, albo że rzeczywistość po prostu znika. Możesz być tym, kim chcesz, dobrowolnym bohaterem książki…”