„Najbardziej radykalny z możliwych podziałów, jakie można przeprowadzić wśród ludzi, to taki który dzieli ich na dwie klasy stworzeń – takich, którzy bardzo wiele wymagają od siebie, nie szczędząc sobie trudności i obowiązków oraz takich, którzy od siebie nie wymagają niczego szczególnego, lecz dla których żyć znaczy w każdym momencie być tym, czym naprawdę są, bez zmuszania się do jakiejkolwiek perfekcji, po prostu jak boje unoszące się na falach.”

— José Ortega y Gasset

Pochodzi z Wikiquote. Ostatnia aktualizacja 4 czerwca 2021. Historia

Tematy

nie żyje , ludzie , perfekcja , znaczenie , klasa , trudność , fala , wiele , prosty , możliwy , szczególny , przeprowadzić , podział , stworzenie , boja

José Ortega y Gasset 12

filozof i eseista hiszpański 1883–1955

Podobne cytaty

„Nie wymagajmy zbyt wiele od ludzi”

Jeremi Przybora (1915–2004) polski aktor, satyryk, poeta, piosenkarz

Źródło: Kabaret Starszych Panów – Pan A

„Jest to złota zasada w życiu: wymagać mało od świata, a dużo od siebie.”

Władysław Biegański (1857–1917) polski lekarz internista, logik i filozof

„Wymagając wiele od ludzi, przynajmniej coś się uzyskuje.”

Fryderyk II Wielki (1712–1786)

„Z praw fizyki wynika nie tylko, że wszechświat mógł zaistnieć sam z siebie, niczym proton, i nie wymagało to włożenia żadnej energii, ale i że jest w pełni możliwe, iż Wielki Wybuch nie miał w ogóle przyczyny. Żadnej, ale to żadnej.”

Stephen Hawking (1942–2018) astrofizyk, kosmolog i fizyk angielski

Źródło: Stephen Hawking, Krótkie odpowiedzi na wielkie pytania, tłum. Marek Krośniak, Wydawnictwo Zysk i s-ka, Poznań 2018, s. 62.

„Ludzie rodzą się podatni na tę najtrwalszą i najbardziej osłabiającą chorobę intelektu: okłamywanie samego siebie. Najlepszy z możliwych światów, tak jak i najgorszy, z niej właśnie czerpią koloryt. O ile jesteśmy w stanie ustalić, nie istnieje naturalna odporność na tę chorobę. Wymagana jest ciągła czujność.”

Frank Herbert (1920–1986) amerykański pisarz fantastyki naukowej

Wariant: Ludzie rodzą się podatni na tę najtrwalszą i najbardziej osłabiającą chorobę intelektu: okłamywanie samego siebie. Najlepszy z możliwych światów, tak jak i najgorszy, z niej właśnie czerpią koloryt. O ile jesteśmy w stanie ustalić, nie istnieje naturalna odporność na tę chorobę. Wymagana jest ciągła czujność.