„Niewidzialne ścięgna
przeciągają duszny ciężar z dzielnicy do dzielnicy.
Za chwilę burza uwolni miasto od zmęczenia.”

„Wychowałam się na Bałutach w Łodzi. Ci, którzy znają to miasto, wiedzą, że Bałuty mają opinię dzielnicy nie w pełni bezpiecznej. Ja mieszkałam, niedaleko ulicy Limanowskiego, w części nazywanej Limanką. Rzeczywiście, po „Słodko-gorzkim” stałam się w okolicy bardziej rozpoznawalna. Któregoś dnia tata poszedł po bułki do sklepu i jak wrócił, to spytał, czy widziałam, co jest napisane na drzwiach do klatki. Zeszłam na dół i zobaczyłam napis: „Anita, kochamy Cię. Chłopcy z Limanki. PS. Linda, masz wp…ol.””

„Burza i napór.”

„Burza – trzęsienie nieba.”

„Skończyła się burza. Ale cisza po niej jest inna.”

„Kto ugina się pod ciężarem, ten zwiększa tylko jego ciężar.”

„Burza zmysłów, im gwałtowniejsza, tym szybciej się wyładowuje.”

„Ta burza loków, te kostiumy, ten cyc, ten głos.”

„Przez całe lata oficjalnie nie mówiło się o tym, że Rzeczpospolita zaczynała się nie na Sanie, ale na Zbruczu i tam się zaczęła „Burza”. Od lat 60. identyfikowało się ją z Powstaniem Warszawskim. Ale „Burza” to nie tylko Powstanie Warszawskie.”

„Miłość przynosi ciężar i nie czuje żadnego ciężaru.”