„Ty bądź sobą, nie bądź nikim innym!
Oddaj swoim braciom to co jesteś im winny,
z dobroci, mądrości ty zawsze bądź słynny.
Bóg błogosławi Cię.”

„Był czas, kiedy ja byłem taki, jaki ty jesteś teraz, ale jaki ja jestem teraz, ty nigdy nie będziesz.”

„Zanim cię zbawią, trzeba wiedzieć, kogo zbawić. Musisz być sobą, bo jeśli będziesz kimś innym, to akurat zbawią tego innego, a nie ciebie.”

„Nigdy nie zapominaj, że wszystko ma swoje granice, Katie. Im więcej będziesz dawać z siebie ludziom, tym więcej będą chcieli od Ciebie brać. Jeśli nie będziesz ostrożna, obudzisz się pewnego poranka w wieku czterdziestu jeden lat i zdasz sobie sprawę, że zjedli cię od środka, jak larwy. Ciała, które będziesz znajdować w opuszczonych budynkach, to będzie nic w porównaniu z tobą i twoim życiem.”

„Będę stała ramię w ramię,
nawet gdy ty nie będziesz chciał,
nie zwątpię w ciebie, w ognień pobiegnę!
A gdy mi przyjdzie wybrać drogę,
choć ze strachu będziesz wtedy drżał,
zostawię wszystko, bo…
Bądź przy mnie, bo wciąż czuję,
jak sam życie byś oddał,
by cofnąć czas,
bo tylko raz kocha się tak…
Proszę, nie zmieniaj się,
zrób wszystko, bym nie bała się słów:
„kocham cię.””

„Tak długo jak będziesz przejmował się tym, co sądzą o tobie inni, maja cię w ręku. Dopiero kiedy przestaniesz wypatrywać uznania na zewnątrz, będziesz panem samego siebie.”

„Nie możesz się spodziewać, że inni ludzie będą skłonni oceniać cię wyżej, niż ty na podstawie wiarygodnych i tylko tobie znanych przesłanek będziesz oceniała samą siebie.”

„O nędzna cnoto, byłaś tedy tylko słowem, a ja cię czciłem jako coś rzeczywistego, ty zaś byłaś niewolnicą Losu.”

„Ja wiem, że ty zawsze byłeś ojcem dla zawodników.”

„O Ty, poza wszystkim!
Jak Cię nazwać innym imieniem?
Jaki hymn może Cię wyśpiewać?
Żadne słowo Ciebie nie wyraża!
Jaki duch Cię ogarnie?
Żaden umysł nie pojmuje Ciebie.
(…)
Ty masz wszystkie imiona.
Jakże ja Ciebie nazwę?
Jesteś jedynym, którego nie można nazwać.
Zmiłuj się nade mną, Ty poza wszystkim,
bo jakże Ciebie nazwać, Boże, innym imieniem?”