„Nie znamy ludzi tak, jak nam się wydaje – łącznie z samymi sobą. Nie wierzę, że człowiek budzi się rano i stwierdza, że jest homo. Ale wierzę, że budzi się rano i stwierdza, że nie może bez kogoś żyć.”

„Sen jest pod-oceanem, w którym zanurzamy się co noc.
Rano budzimy się ociekający, bez tchu,
Z piekącymi oczyma.”

„Stare mądre powiedzonko brzmi: jeśli mężczyzna po czterdziestce budzi się rano i nic go nie boli, to znaczy, że umarł.”

„Szósta rano. Łomot do drzwi. Kto tam? Klerykalna brygada do walki z ateizmem. Nie wierzę! Właśnie o tym przyszliśmy porozmawiać. Nie chcemy żyć w takim państwie.”

„Co rano budzimy się, wstajemy z łóżek i nigdy nie wiemy, w jakim momencie życie przywali nam prosto w twarz.”

„Co wieczór stwierdzał:
– Nie ma miłości. Jest tylko Onan w sosie własnym – i co rano budził się obok jakiejś obcej kobiety.”

„Nie chcę być kimś, kto mówi: „Ojej, jestem bogaty, ale nienawidzę życia”. Ja taki nie jestem. Jestem zajebiście szczęśliwy, że mogę się budzić codziennie rano.”

„Wiek nie przynosi mądrości automatycznie. Może przynieść wiedzę. Ale mądrość to nie jest krem, którym smarujesz się wieczorem i rano budzisz się mądrzejszy.”

„Poznałem na balandze panienkę. O Boże, z wyglądu przypominała nieco starego górala. Rano budzę się, patrzę… No i rzeczywiście!”

„Bo miłość to taki standard,
taki cud i miód, evergreen.
Ile jest ten serca stan wart, wiem,
bo co rano się budzę z nim.”