„Prawdopodobnie w większym jeszcze stopniu niż inne okresy renesans rzeczywiście był epoką przejściową.(…) wynika to przypuszczalnie z tego, iż chciał być taki, a przynajmniej zamierzał różnić się od okresu, jaki go poprzedzał. Świadomość ta jest pierwszą oznaką, jaka go wyodrębnia i nadaje mu charakter.”

„Teoretycznie nie ulega wątpliwości, że między kapitalizmem i komunizmem rozciąga się pewien okres przejściowy. Okres ten nie może nie łączyć w sobie cech lub właściwości obu tych ustrojów gospodarki społecznej. Ten okres przejściowy nie może nie być okresem walki między umierającym kapitalizmem a rodzącym się komunizmem – albo innymi słowy: między pokonanym, lecz nie unicestwionym kapitalizmem a komunizmem już narodzonym, ale jeszcze zupełnie słabym.”

„Żyjemy w okresie przejściowym z gadulstwa nieprzemyślanego w gadulstwo przemyślane.”

„Gdy się jest w okresie kwitnięcia, nie chciałoby się cofnąć do okresu zielonych liści, a w okresie wytwarzania nasienia i owocu do okresu kwitnięcia.”

„Okres Oświecenia to już przeszłość. Teraz żyjemy w epoce Oszustwienia.”

„To początek epoki latania i cieszę się, że zaistniałam w tak interesującym okresie.”

„Wojna jest dla mnie w jakimś stopniu pretekstem – interesują mnie ludzkie postawy, przeżycia, ambicje i dążenia. Ujawniają się przecież najdobitniej właśnie w sytuacjach dramatycznych, jakich dostarczał tamten okres.”

„Już nigdy później nie byłem w takiej formie jak wtedy. Ale tak serio to rzeczywiście świetny album, a lato na południu było dla nas bardzo kreatywnym okresem. Nie wiem, czy to nasza najlepsza płyta, nie lubię takich sądów.”

„Internet jest takim medium, które daje ogromne możliwości komunikacyjne i edukacyjne podwyższające świadomość jego użytkowników. Przynajmniej na razie, póki nie jest jeszcze kontrolowany przez establishment w takim stopniu, jak inne środki masowego przekazu.”

„Końcówka studiów i pierwsze lata po nich to był fantastyczny okres w moim zawodowym życiu. Z teatru pędziłem do telewizji, z telewizji na plan filmowy, a z planu znów do teatru, w którym rzeczywiście nagrałem się za wszystkie czasy. Mimo to natychmiast po skończeniu wydziału aktorskiego zdecydowałem się na studiowanie reżyserii. Ciągnęła mnie ta dziedzina teatralnej roboty, a i nie miałem złudzeń, co do moich warunków. Patrzyłem realistycznie. Nie jestem najwyższego wzrostu, głos mam taki sobie. Może idealnie nadawałem się do ról zahukanych inteligentów w kinie moralnego niepokoju, ale do jakich jeszcze? A co w teatrze? Poza tym, jak mówię, czułem, że w reżyserii spełnię się bardziej.”