„W samo południe (…) zniknęły ciemności i na niebie ukazała się promienna jutrzenka.”

„(…) Emilko, powinnaś mieć na imię Jutrzenka. Wyglądasz jak gwiazda – masz w sobie coś promiennego i dlatego powinnaś pojawiać się na niebie tuż przed wschodem słońca. Tak, poranne niebo to właściwe miejsce dla Ciebie. Będę Cię nazywał Jutrzenką.
– Czy to znaczy, że pana zdaniem jestem ładna? – spytała wprost Emilka.
– Właściwie to się nawet nad tym nie zastanawiałem. Czy Twoim zdaniem gwiazda musi być ładna?
Dziewczynka zastanowiła się.
– Nie – powiedziała w końcu – to słowo nie pasuje do gwiazdy.
– Wygląda na to, że jesteś bardzo wrażliwa na słowa. Oczywiście, że to nieodpowiednie słowo. Gwiazdy bywają promienne, pulsujące, zachwycające. Nieczęsto się zdarza natrafić w świecie na swoją drugą połowę. Muszę na Ciebie zaczekać.”

„W życiu i w naturze jest tak samo: ciemność zawsze czeka.”

„Mięsień ciemności mięsień mięsa
Na to samo wychodzi”

„Nasze hasło brzmi „błękitne niebo”, ponieważ pod błękitnym niebem, w świetle słońca spędzimy nasze życie i nasze myśli są błękitnego nieba, to znaczy radosne, a kiedy są chmury, wiemy, że błękitne niebo jest poza nimi i ukaże się znowu.”

„Gdy tak modliłem się do Boga, zauważyłem, że ukazała się w moim pokoju światłość, która rosła, aż w pokoju stało się jaśniejsze niż w południe. Wtedy to niespodziewanie niebiański posłaniec pojawił się przy moim łóżku. Stał w powietrzu, albowiem stopy jego nie dotykały podłogi.”

„Tylko w milczeniu słowo, tylko w ciemności światło, tylko w umieraniu życie: na pustym niebie jasny jest lot sokoła.”

„Kiedy kobieta wzniesie się do nieba, to aż do siódmego nieba, ale kiedy spadnie do piekła, to aż na samo dno.”

„Niebo jest tak samo nad naszymi głowami, jak i pod stopami.”

„Cicho było na niebie, na ziemi i w sercu…
Noc nastała, ciemnością wszystko okrywając,
Jasne gwiazdy błyszczały i księżyc już wypłynął,
Niebo, las i pola srebrem oblewając.”