„Zdarzało mi się mieszkać z mistrzami zen, a każdy z nich był kotem.”

„Są trzy rodzaje zen: zen teoretyczny, zen Tathagaty i zen patriarchalny. Zen teoretyczny jest jak stemplowanie kawałka papieru; każdy może zrozumieć ten znak. Zen Tathagaty jest jak pieczętowanie wody; można tylko usłyszeć dźwięk – stempel znika natychmiast. Zen patriarchalny jest jak pieczętowanie powietrza; nikt nie może go zrozumieć. Rzeczy przychodzą i odchodzą bez przeszkód. W przypadku wody jest mała przeszkoda. W przypadku papieru istnieje przywiązanie.”

„Nocą każdy kot jest czarny!”

„Masz towarzystwo? Wydawało mi się, że mówiłeś do kogoś.
– To do kotów. Kiedy się mieszka samemu, chce się czasem usłyszeć swój własny głos, a one są dobrymi słuchaczami.”

„Gdyby można było skrzyżować człowieka z kotem, skorzystałby człowiek, a stracił kot.”

„Nienawidziłem każdej minuty treningu. Ale powiedziałem sobie: „Cierp teraz a potem będziesz żył jak mistrz.”

„'Dziennikarz:' Czym jest właściwie POEE?
'Malakalipsa:' Jest taka opowieść zen o uczniu, który zapytał swego Mistrza: „Czym jest Budda?” Mistrz odrzekł: „Trzema funtami lnu”.
'Dziennikarz:' Czy to jest odpowiedź na moje pytanie?
'Malakalipsa:' Nie, ależ skąd. To był tylko przykład. Odpowiedź na twoje pytanie brzmi: POEE TO PIĘĆ TON LNU!”

„Każdy miał jakieś marzenia co do tego, kto powinien wygrać, ale wygrał mistrz świata i mistrz Europy. Chyba jest po bożemu.”

„Kot każdego dnia sprawdza, na ile zdoła zbliżyć się do naszego gatunku. Ciągle znajdujemy się w okresie próbnym i to naprawdę cud, że nasz kot wciąż na nas patrzy.”

„Mój kot zjada myszy.
Czyż to go czyni złym? Ja tak nie uważam, mój kot też nie, lecz myszy na pewno mają odmienne zdanie.
Każdy zabójca sądzi, że ofiara zasługiwała na śmierć.”