„To nie żadna sztuka kochać człowieka w nieszczęściu. Dopiero w szarym codziennym życiu miłość wystawiona jest na prawdziwą próbę.”

„Wystawcie swe ciała na próbę!”

„W reumatyzm i prawdziwą miłość wierzy się dopiero wtedy, gdy jest się przez nie nawiedzonym.”

„A jeśli prawdziwa miłość zaczyna się dopiero, gdy kończy się namiętność?”

„Ci, którzy najwięcej kochani, powinni baczyć na to, by jak najmniej miłość swoich kochanych wystawiać na próbę.”

„Prawdziwa miłość to miłość do kogoś, od kogo nie oczekuje się żadnych korzyści.”

„Rozmaicie pojmują kobiety miłość; jedne kochają, drugie pragną tylko być kochane. Pierwsze nawet w nieszczęściu przynoszą nam szczęście; szczęście zaś drugich jest bardzo często największym dla nas nieszczęściem.”

„Kochać oznacza powierzyć się komuś bez żadnych zastrzeżeń, oddać się całkowicie w nadziei, że nasza miłość wywoła miłość człowieka, którego kochamy. Miłość jest aktem wiary; każdy, kto ma mało wiary, ma mało miłości.”

„Najwyraźniejszą i wyłączną naturą człowieka w ogólności, jest sztuka. Imaginacja czucie i dowcip są warunkami, sztuka dopiero jest istotą poezji.”

„Kocha się właściwie tylko szczęśliwych – na nieszczęściu się tylko żeruje.”