„Krytyk to kwoka, która gdacze, gdy inni znoszą jajka.”

„(…) nie jestem przecież własnym patentem. Nie wymyśliłem samego siebie. To nie tylko inni muszą mnie znosić. Ja sam muszę także siebie samego znosić i nie idzie mi to wcale łatwo.”

„Jeśli istnieje krytyk, którego szanujesz, wszystko jedno w jakiej dziedzinie, to powinieneś czytać tego krytyka, niezależnie od tego, czy piszesz o twojej czy cudzej pracy. Ale jeśli ich nie znosisz, tak jak na to zasługują, jeśli widzisz w nich nieszczęsne i bezproduktywne kreatury, jakimi są, jeśli czujesz, że są nieudacznikami nie tylko jako krytycy, bo to należy do ich zawodu, lecz co gorsza nieudacznikami życiowymi, to dlaczego, na Boga, miałbyś ich czytać?”

„Nie każdy krytyk jest geniuszem, ale każdy geniusz jest urodzonym krytykiem.”

„Co źle znosisz, będziesz dobrze znosił: przywyknij tylko.”

„Zagadka dla krytyków.”

„Przed laty pisałem o tym, jak to kieleckie środowiska twórcze domagają się krytyka. Przewidziałem los takiego krytyka. Miał on mianowicie zostać wywieziony przez twórców na furze gnoju za miasto. Środowiska twórcze chcą rzecznika krytycznego, nie krytyka. Krytykowi twórca może plunąć w oczy, bo krytyk jeśli chce być uczciwy wobec siebie i czytelnika, to jest cham ordynarny i bydlę.”

„Krytyka jest mało użyteczna i nieowocna i zarozumialcem jest ten, kto woli raczej odgrywać rolę złośliwego krytyka niż twórcy.”

„Krytykami są często ludzie, którym się nie powiodło. Dla krytyków nie wznosi się na świecie pomników. Nie istnieje na świecie żaden krytykant, który sam nie potrzebowałby krytyki.”

„Krytycy dzielą się na trzy grupy. Pierwsza – krytycy, którzy piszą to, co myślą. Druga – którzy piszą to, co im każą. Trzecia – którzy myślą to, co im każą.”